Dijagnostička paracenteza
Šta je dijagnostička paracenteza?
Dijagnostička paracenteza je procedura koja omogućava ekstrakciju peritonealne tečnosti, odnosno intraperitonealne depozite koji se nakuplja kao posledica određenih bolesti se zove ascites (bolesti jetre i neoplastične bolesti). Tečnost se zatim šalje u laboratoriju na analizu.
Koja je svrha dijagnostičke paracenteze?
Glavni razlozi da rade dijagnostičke paracenteze su analize i uklanjanje tečnog depozita, posebno tečnost koja se sakuplja u pacijentovom trbuhu tako što smanjuje nelagodnost i pritisak prouzrokovan ascitesom i pomaže pacijentu da lakše diše. Drugi razlozi da se rade dijagnostičke paracenteze su dijagnostikovanje metastaza od raka, spontano bakterijski peritonitis i druge infekcije, i da se potvrdi dijagnoza krvi u peritonealnoj šupljini posle traume.
Standardna priprema
Generalno, dijagnostička paracenteza ne zahteva specifičnu pripremu osim preventivnog pražnjenja bešike i obavljanje rutinskih testova krvi pre procedure u cilju praćenja parametara koagulacije.
Pacijenti koji su trudni, koji uzimaju lekove ili koji su alergični na neke druge lekove (uključujući anestetike) moraju da obaveste medicinsko osoblje. Štaviše, pacijenti bi trebali da obaveste medicinsko osoblje ako postoji neki problem krvarenja ili ako uzimaju bilo kakvu antiagregacionu terapiju.
Koji pacijenti mogu da rade dijagnostičku paracentezu?
Dijagnostička paracenteza je indikovana kod pacijenata koji imaju novi početak ascitesa. U ovom slučaju, paracenteza se koristi za procenu tečnosti i da pomogne da se utvrđi etiologija ascitesa i diferencira izmđu transudata i eksudata. Takođe detektuje prisustvo kanceroznih ćelija ili rešava druge brige. Postupak je takođe indikovan kod pacijenata za koje se sumnja da imaju spontani ili sekundarni bakterijski peritonitis.
S druge strane, dijagnostička paracenteza je kontraindikovana kod osoba sa akutnim abdomenom koji zahteva operaciju da se ispravi, kao i u slučajevima kada pacijenti uzimaju antikoagulante ili aspirin. Druge kontraindikacije su gojaznost, trudnoća, proširena creva, proširena mokraćna bešika, celulit trbušnog, i intrabdominalne priraslice.
Da li je dijagnostička paracenteza opasna i/ili bolna?
Stavljanje igle u stomaku je malo bolno; međutim ovaj postupak uključuje upotrebu anestetika, koji pomažu sa bolom. U nekim slučajevima postoje retki ali potencijalni rizici poput perforacija bešike, creva ili krvnog suda, što povećava rizik od krvarenja. Neke komplikacije povezane sa dijagnostičkom paracentezom mogu da budu uporno curenje iz uboda, infekcija rane, hematom trbušnog zida ili neuspelo prikupljanje peritoneumske tečnosti.
Kako funkcioniše dijagnostička paracenteza?
Postupak se izvodi dok pacijent sedi ili leži na leđima sa glavom koja je blago podignuta. Lekar dezinfikuje područje gde se treba uvesti igla, zatim da anesteziju i nastavlja sa insercijom igle pomoću ultrazvuka. Prosečno trajanje ovog postupka je oko 20 do 30 minuta tokom kojih pacijent mora da ostane miran osim ako lekar ne kaže drugačije. Posle dijagnostičke paracenteze staljaju se zavoji na ispitano područje i pacijent se drži pod nadzorom oko sat vremena.
