Definicija

Radijacioni enteritis podrazumeva stanje izazvano usled zapaljenskog procesa tankih creva usled primene radijacione terapije. Najčešće se javlja kod individua kod kojih je indikovana zračna terapija usled dijagnostikovanog karcinoma u abdomen ili karličnog regiji. Simptomi mogu uključivati mučninu, povraćanje, iritiran želudac, gubitak na telesnoj težini i druge.

Postoje dva tipa radijacionog enteritisa: akutni i hronični oblik. Akutni enteritis uključuje prisustvo simptoma koji nastaju tokom radijacionog tretmana i najčešće traju otprilike osam nedelja nakon poslednjeg radijacionog tretmana. Hronični enteritis, sa druge strane, može izazvati simptome koji traju mesecima ili čak godinama nakon poslednjeg radijacionog tretmana.

Terapeutski modaliteti kod radijacionog enteritisa uglavnom su fokusirani na olakšavanje simptoma do saniranja zapaljenskih promena. Kod ozbiljnijih simptoma, enteralna ishrana ili hirurški pristup može biti indikovana u cilju prevencije daljih komplikacija kao i osiguravanja uspešnog oporavka.

 

Simptomi

Simptomi radijacionog enteritisa mogu varirati, u zavisnosti od toga koji je segment tankih creva zahvaćen procesom odnosno tretiran radijacionim zračenjem. Najčešći simptomi uključuju:

Mučninu i povraćanje

Abdominalni bol

Učestalo mokrenje

Rektalni bol i krvarenje

Dijareju

Gubitak na telesnoj težini

Gubitak apetita

 

Uzroci

Osnovni uzrok radijacionog enteritisa jeste radijaciona terapija. Radijaciona terapija indikovana je kod pacijenata usled lečenja karcinoma i podrazumeva primenu visoko-energetskih x-zrakova u cilju eliminacije malignih ćelija. Ovaj vid terapije takođe može oštetiti i zdrave ćelije u epitelu tankih creva u slučaju da je osoba izložena visokim dozama radijacionog zračenja. Individue sa cervikalnim, pankreasnim, prostatičnim, materičnim ili karcinomom debelog creva najčešće su u povećanom riziku za nastanak  radijacionog enteritisa.

 

Faktori rizika

Postoji nekoliko faktora rizika koji povećavaju mogućnost za nastanak radijacionog enteritisa i podrazumevaju:

Ekspoziciju visokim dozama zračenja

Veličinu tumorske promene

Ozbiljnost prisutne simptomatologije

Hemoterapiju

Prethodnu hiruršku procedure na abdominalnim organima

Visoke vrednosti krvnog pritiska

Dijabetes

Pelvične inflamatorne bolesti

Neadekvatnu nutriciju

 

Komplikacije

Moguće komplikacije koje nastaju usled radijacionog enteritisa uključuje sledeće:

Ekstreman gubitak na telesnoj težini

Loš nutricioni status

Značajan gubitak cirkulatornog volumena

Malapsorpciju

Anemiju

Deficijenciju gvožđa

Gubitak telesnih tečnosti

Obraćanje odgovarajućoj lekarskoj službi od vitalnog je značaja u cilju rešavanja prethodno navedenih komplikacija sa posebnim osvrtom na sprečavanje oštećenja tankih creva i okolnih struktura.

 

Lečenje

Terapeutski pristup lečenju radijacinog enteritisa najčešće je uslovljen opštim zdravstvenim stanjem individue. Lokalizacijom karcinoma kao i trajanjem procesa. Najčešći terapeutski pristup podrazumeva:

Pridržavanje dijete sa niskim sadržajem vlaknastih supstanci

Antianalgetska terapija

Antidijarejalni lekovi

Topikalna primena steroidne pene u predelu epitela rektalne regije

Intestinalna bajpas hirurgija : hirurške procedure koje uključuju uklanjenje (eksciziju) oštećenih segmenata tankih creva kao i ponovno pripajanje zdravih regija.

 

Poželjno je izbegavati sledeće namirnice u cilju prevencije pogoršanja simptoma:

Alkohol i duvan

Mlečne proizvode

Sva kofeinizirana pića

Masnu i začinjenu hranu

Orahe i semenke

Sirovo povrće

Kokice

Jako začinjene biljne produkte i začine

Beli hleb

Jabuke i sok od grejpfruta

Ribu

Jaja

Banane

Krompir

Makarone

Obrađene sireve

Kikiriki puter

Jake kolače i peciva

 

Prevencija

Postoji nekoliko preporuka koje pomažu u snižavanju verovatnoće nastanka radijacionog enteritisa,a to su:

Izbegavanje konzumiranja cigareta

Izbegavanje ekspozicije štetnim materijama

Zauzimanje visokog položaja tokom primene radijacionog tretmana u cilju zaštite tankih creva

Prilagođavanje radijacionih doza

Plasiranje klipseva u predeo zahvaćene regije (tumorske lokalizacije) u cilju osiguravanja preciznijeg aplikovanja radijacionog zračenja.