Atrijalni septalni defekt predstavlja defekt u zidu koji razdvaja dve gornje srčane pregrade. Ovo stanje je kongentialnog karaktera. Manji defekt omogućava da krv obogaćena kiseonikom protiče u srčane šupljine  sa nižom koncentracijom kiseonika. Manji pretkomorni defekti mogu se spontano reparirati u toku infantilnog perioda ili ranog detinjstva, dok veći ili dugotrajniji mogu izazvati oštećenje srca ili pluća. U suštini, manji defekt ne izazivaju veću simptomatologiju, dok kod odraslih sa detektovanim pretkomornim septalnim defektom mogu nastati problem kao što su insuficijencija srca ili visok krvni pritisak.

 

Simptomi

Česta pojava je da se kod novorođenčadi sa pretkomornim septalnim defektom ne razvija manifestna simptomatologija. Međutim, kod odraslih osoba, znaci i simptomi pokazuju tendenciju početka od 30-te godine, ili se javljaju znatno kasnije. Prisutni simptomi mogu uključivati:

Gubitak daha, pogotovo tokom fizičke vežbe

Umor

Oticanje donjih ekstremiteta, stopala ili abdomena

Srčane palpitacije ili iregularne srčane udare

Učestale plućne infekcije,

Infarkt,

Srčani šum, tipa zvižduka koji se može čuti pod stetoskopom

 

Uzroci

U najvećem broju slučajeva, tačan etiopatogenetski mehanizam nastanka pretkomornog septalnog defekta je nepoznat budući da su srčani defekti prisutni po rođenju (kongenitalni) te nastaju usled poremećaja u ranim stadijumima srčanog razvoja. Genetski i faktori spoljašnje sredine mogu bitno uticati na nastanak poremćaja.

Pretkomorni septalni defekt (ASD) omogućava da sveže oksigenisama krv teče od gornje leve srčane šupljine (leva pretkomora) ka desnoj gornjoj srčanoj šupljini srca (desna pretkomora). U toj regiji, dolazi do mešanja deoksigenisane krvi i njenog istiskivanja ka plućima, čak iako je već prethodno oksigenisana.

 

Faktori rizika

Naučnici još uvek nisu otkrili jasan etiopatogenetski mehanizam nastanka pretkomornog defekta, ali je poznata porodična pojava kongenitalnih srčanih defekata uz istovremeno postojanje drugih genetskih problema, kao što su Daunov sindrom.

Određena stanja tokom trudnoće mogu povećati rizik za nastanak srčanih defekata, što podrazumeva:

Infekciju rubelom

Konzumaciju duvana, alkohola ili ekspoziciju određenim supstancama

Dijabetes ili lupus

Gojaznost

Fenilketonurija

 

Komplikacije

Manji pretkomorni septalni defekti, koji se u najvećem broju slučajeva zatvaraju tokom infantilnog perioda mogu biti asimptomatski.

Ipak, kod većih defekata mogu nastati životno ugrožavajuće komplikacije, koje podrazumevaju:

Srčanu insuficijenciju

Pormećaje srčanog ritma (aritmije)

Povećan rizik za nastanak infarkta

Rizik za nastanak kongenitalnih oboljenja srca kod dece roditelja sa kongenitalnim oboljenjima srca. Osobe sa kongenitalnim srčanim defektima, repariranim ili ne, koje planiraju roditeljstvo trebalo bi da se posavetuju prethodno sa ordinirajućim lekarom.

 

Prevencija

Kod večine slučajeva, pretkomorni septalni defekti ne mogu se prvenirati. Pažljivo planiranje trudnoće može zahtevati prethodne konsultacije sa ordinirajućim lekarom.