Intravitrealna primena lekova za lečenje bolesti mrežnjače

Lečenje bolesti mrežnjače korišćenjem intraokularnih injekcija

Poslednjih nekoliko godina došlo je do razvoja kliničkih praksi kojima se leče bolesti mrežnjače, a jedna od njih je i lečenje defekata i oboljenja na retini davanjem adekvatnih lekova direktno u oko. Ovaj novi metod lečenja znatno je poboljšao prognoze pacijentima koji pate od bolesti mrežnjače, zahvaljući tome što je umanjio brzinu kojom propada vid.

 

Šta predstavlja intravitrealna primena lekova?

Lekovi koji se trenutno koriste u intravitrealnom lečenju bolesti mrežnjače su intraokularni anti-VEGF lekovi, odnosno inhibitori koji sprečavaju stvaranje novih krvnih sudova unutar mrežnjače. Pored toga, u ovoj terapiji koristi se i kortizon. Anti-VEGF lekovi koriste se u lečenju eksudativne makularne degeneracije koja se javlja kao posledica starenja, kao i dijabetičke makularne edema i makularnog edema koji se javlja kao posledice tromboze krvnih sudova u mrežnjači.

 

Kortizon je lek koji se takođe koristi za lečenje makularnog edema koji je nastao kao posledica tromboze krvnih sudova u mrežnjači, kao i za lečenje upalnih bolesti oka poput uveitisa.

 

Kako funkcioniše lečenje bolesti mrežnjače korišćenjem intraokularnih injekcija?

Intravitrealne injekcije daju se u kontrolisanom, sterilnog okruženju (operacionoj sali) u klinikama. Ova procedura ne zahteva duže zadržavanje pacijenata, koji se otpuštaju neposredno nakon procedure. Iako je ova prodecure bezbedna i bezbolna, pacijentima se savetuje da na proceduru ne dolaze sami kako bi imali pratioca koji će ih bezbedno dovesti kući. Procedura se vrši pod lokalnom anestezijom, a mogu se korisiti i kapi za oči sa funckijom anestetika. Terapija koja se vrši nakon davanje injekcije uglavnom je bazirana na kolirijumu. Prvi pregled uglavnom se obavlja dan nakon procedure, dok se drugi pregled zakazuje između 2 i 3 nedelje nakon davanja injekcija.

 

Šta su prednosti a šta mane lečenja bolesti mrežnjače korišćenjem intraokularnih injekcija?

Lečenje bolesti mrežnjače korišćenjem intraokularnih injekcija pokazalo je izuzetno dobre rezultate kod lečenja različitih bolesti mrežnjače. Bolesti poput eksudativne makularne degeneracije i makularnog edema koji se javlja kao posledica dijabetičke retinopatije ili venske tromboze uspešno su izlečene korišćenjem intraokularnih injekcija. Iako je ova procedura izuzetno efikasna, ona, kao i svaka medicinska intervencija, sa sobom nosi određene rizike. Neke od najčešćih nuspojava koje se javljaju kao posledica intravitrealne primene lekova za lečenje bolesti mrežnjače su povišeni prisisak u oku, glavobolje, vitritis (upala oka), odvajanje sočiva, krvarenje u mrežnjači, poteškoće sa vidom, bol u oku, pojava plutajućih čestica u vidnom polju, krvarenje u prednjem delu oka, iritacija oka, osećaj prisustva stranog tela u oku, povećano suzenje oka, blefaritis (upala očnih kapaka), suvoća očiju, okularna hiperemija (crvenilo), očni pruritus, atralgija (bol u zglobovima) i faringitis nosa (upala nosa i gornjeg dela grla). U retkim slučajevima može doći do pojave komplikacija kao što su endofalmitis (infekcija unutar oka), ozbiljne upale oka, oštećenja mrežnjače ili pojave katarakte. Najopasnija komplikacija koje može nastati kao posledica lečenja bolesti mrežnjače korišćenjem intraokularnih injekcija je tromboembolija.

 

Da li je lečenje bolesti mrežnjače korišćenjem intraokularnih injekcija bolno?

Vreme trajanja ove procedure veoma je kratko. Davanje injekcije traje manje od jednog minuta, dok je bol minimalan i traje veoma kratko.

 

Koji pacijenti su kandidati za ovu proceduru?

Ne postoje apsolutne kontraindikacije za intravitrealne injekcije kojima se leče sistemske bolesti mrežnjače. Zbog toga je ova procedura relativno bezbedna za većinu pacijenata, osim za pacijente koje boluju od vaskularnih bolesti ili imaju alergije na neki od sastojaka lekova koji se primenjuju.

 

Pregled

Pregledi koji se vrše nakon davanja intraokularnih injekcija bitni su koliko i sam pregled. Pacijentima se savetuju redovni pregledi kako bi se osigurala efikasnost procedure.

 

Standard pripreme

Procedura se obavlja u operacionoj sali dok je pacijent u ležećem položaju. Hirurg korsti mikroskop, i procedura se sastoji od dezinfikovanja kože oko očiju kao i unutrašnjosti oka, nakon čega sledi davanje dve različite injekcije u oko.

 

Nakon procedure hirurg će posavetoveti svakog pacijenta kako da se najbrže oporavi.