Oddział Operacyjny Medycyny Klinicznej, we współpracy z uniwersytetem, jest Oddziałem Chorób Wewnętrznych, wyposażony w 18 do 20 łóżek z możliwością monitorowania telemetrycznego EKG, ciśnienia krwi, częstością oddechów i nasycenia tlenem.
Jednostka zajmuje się stanami diagnozowanymi przez internistę z oddziału ratunkowego, takimi jak zastoinowa niewydolność serca, choroby septyczne, ostre zapalenie oskrzeli i anemia.
Specjaliści z dziedziny chorób wewnętrznych, kardiologii, immunologii klinicznej i medycyny pracy tworzą warunki odnoszące się do postępowania w przypadku chorób ogólnoustrojowych z ciężkim wpływem na narządy wewnętrzne i możliwymi ich przyczynami.
Oddział specjalizuje się w dwóch konkretnych obszarach:
Immunologia: główne zainteresowania jednostki operacyjnej w zakresie badań klinicznych mają na celu diagnozowanie i leczenie:
Autoimmunologiczne pancytopenie (niedokrwistość autoimmunologiczna, małopłytkowość autoimmunologiczna, neutropenia autoimmunologiczna).
Zapalenie naczyń (choroba Wegenera, zespół Churga-Straussa, zapalenie mikronaczyniowe, polimialgia reumatyczna, guzkowe zapalenie tętnic, zespół Takayasu w chorobie Hortona, krioglobulinemia, zapalenie naczyń oka).
Choroba tkanki łącznej (niezróżnicowany, mieszany, układowy toczeń rumieniowaty, zespół Sjogrena, zapalenie wielomięśniowe / zapalenie skórno-mięśniowe, zespół antyfosfolipidowy, nawracające zapalenie wielochromowe).
Inne choroby (choroba Behceta, przewlekła pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy, zapalenie błony naczyniowej oka, hipereozynofilia, plamica).
Na obszarze sercowo-naczyniowym Oddział specjalizuje się w badaniach (badaniach klinicznych), diagnozowaniu i leczeniu omdleń, zaburzeń ciśnienia krwi i zaburzeń autonomicznego układu nerwowego, które są związane z cukrzycą i chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Parkinsona i zespół wielofazowy. Obszar ten posiada specjalizację hospitalizacji poprzez monitorowanie łóżek szpitalnych i Izbą Omdleń. Ta ostatnia jednostka składa się z otwartego ambulatorium na terenie szpitala, składającego się z izby przyjęć i pomieszczeń dla lekarzy rodzinnych i lekarzy pracy oraz laboratorium klinicznego, które wykorzystuje instrumenty do wykonywania testów, badań klinicznych autonomicznego układu nerwowego, pomiaru katecholamin w osoczu, 24-godzinnego monitorowania ciśnienia krwi i przedłużonego nieinwazyjnego monitorowania EKG poprzez „zewnętrzne rejestratory”.
Izba Omdleń zajmuje się również kwestią powrotu pacjenta do pracy po utracie przytomności. Celem jest ograniczenie czasu wolnego od pracy i promowanie reintegracji, aby odpowiednio kontrolować i chronić zdrowie pracowników i całej społeczności. Izba Omdleń jest częścią międzynarodowej sieci ośrodków, prowadzonej przez Fundację National Dysautonomia Reseach Foundation, organizację non-profit, której celem jest udzielanie wsparcia pacjentom z dysautonomią. Izba Omdleń zapewnia całkowitą opiekę kliniczną nad pacjentem, który cierpi na utraty przytomności, od diagnozy po leczenie medyczne i obserwację behawioralną po leczeniu.
Leczenie odbywa się również w ambolatorium i szpitalu dziennym (infuzje leków biologicznych, immunoglobulin i tym podobne).
