Η ανοσμία είναι η απώλεια της αίσθησης της όσφρησης. Η απώλεια της όσφρησης μπορεί να είναι μερική ή ,σε σπάνιες περιπτώσεις, ολική. Ανάλογα με την αιτία, η ανοσμία μπορεί να είναι μια προσωρινή ενοχλητική κατάσταση ή και μια μόνιμη, αν και σπάνια αποτελεί σύμπτωμα μιας σοβαρής πάθησης. Η ανοσμία είναι συνήθως αποτέλεσμα κάποιας ρινικής πάθησης ή ενός εγκεφαλικού τραυματισμού, αλλά μερικοί άνθρωποι γεννιούνται χωρίς την αίσθηση της όσφρησης (συγγενής ανοσμία). Ωστόσο, η απώλεια της αίσθησης της όσφρησης μπορεί επίσης να σημαίνει απώλεια ενδιαφέροντος για φαγητό, υπό τον όρο ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βάρους, υποσιτισμό ή κατάθλιψη.
Η ανοσμία προκαλείται γενικά από την δυσκολία του να φτάσουν οι οσμές στην κορυφή της μύτης, λόγω οιδήματος ή απόφραξης στη μύτη, ή από κάποιο πρόβλημα με τα νευρικά σήματα από τη μύτη στον εγκέφαλο. Ωστόσο, η ακριβής αιτία δεν μπορεί πάντα να προσδιοριστεί. Σε αυτή την περίπτωση, η κατάσταση αναφέρεται ως ιδιοπαθής ανοσμία. Από την άλλη πλευρά, η συγγενής ανοσμία μπορεί να εμφανιστεί μόνη της, ως συγγενής ανοσμία απομονωμένη από συμπτώματα ή μπορεί και να είναι ένα σημάδι μιας άλλης γενετικής πάθησης όπως το σύνδρομο Κλαϊνεφέλτερ ή το σύνδρομο Kallmann.
Ποιες ασθένειες ίσως συσχετίζονται με την ανοσμία;
Οι ασθένειες οι οποίες ίσως συσχετίζονται με την ανοσμία περιλαμβάνουν:
- Συνάχι
- Ιγμορίτιδα
- Ρινική πολυπόση
Θυμηθείτε ότι η παραπάνω λίστα δεν περιλαμβάνει όλες τις πιθανές συσχετιζόμενες ασθένειες και καλό είναι να συμβουλευτείτε έναν ιατρό σε περίπτωση που τα συμπτώματα επιμένουν.
Άλλες αιτίες της ανοσμίας μπορεί να είναι τα προβλήματα με την εσωτερική ρινική κοιλότητα (κρυολογήματα, αλλεργική ρινίτιδα, γρίπη, μη αλλεργική ρινίτιδα), η παρεμπόδιση των ρινικών διόδων (λόγω παραμόρφωσης του οστού, όγκων, ρινικών πολύποδων) και βλάβες στον εγκέφαλο ή στα νεύρα (ρινοπλαστική, εγκεφαλική επέμβαση, νόσος του Huntington, πολλαπλή ατροφία του συστήματος, ακτινοθεραπεία, διαβητική υπογλυκαιμία, γήρανση κλπ).
Ποιες είναι οι θεραπείες για την ανοσμία;
Όταν προκαλείται από κρυολογήματα, αλλεργίες ή ιγμορίτιδα η ανοσμία θα υποχωρήσει μόνη της μέσα σε λίγες ημέρες. Διαφορετικά, ίσως χρειασθεί η λήψη αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση κάποιας λοίμωξης ή η αφαίρεση οποιουδήποτε αντικειμένου εμποδίζει την ρινική οδό. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ανοσμία μπορεί να είναι μόνιμη. Ο κίνδυνος ανοσμίας αυξάνεται ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 60.
Πότε να επισκεφτώ έναν ιατρό;
Εάν η ανοσμία δεν υποχωρήσει από μόνη της μέσα σε μερικές μέρες, τότε συνιστάται να επισκεφτείτε έναν ιατρό ώστε να εντοπίσει την αιτία και να προτείνει την καταλληλότερη θεραπεία. Για την διάγνωση της ανοσμίας, ο ιατρός ίσως υποβάλλει τον ασθενή σε μια σειρά από εξετάσεις, όπως έλεγχο όσφρησης, εξέταση ακετυλοκυστεΐνης, έλεγχο του νευρικού συστήματος για να ελέγξουμε πιθανή ζημιά των νεύρων και πιθανώς εξέταση γεύσης.
Ασφάλεια
Σε περίπτωση ανοσμίας ο ασθενής θα πρέπει να λάβει επιπλέον μέτρα ασφαλείας λόγω της ανικανότητας του να μυρίσει φωτιές, διαρροές αερίου, δηλητηριώδη αέρια καθώς και χαλασμένα φαγητά. Ως εκ τούτου, συνιστάται οι άνθρωποι με ανοσμία να εγκαταστήσουν αισθητήρες καπνού στο σπίτι τους, να σημειώνουν ξεκάθαρα την ημερομηνία λήξης των τροφίμων, να αλλάξουν τις κουζίνες αερίου σε ηλεκτρικές και να διαβάζουν τις ετικέτες των χημικών ουσιών.
