Η Κεφοξιτίνη είναι ένα αντιβιοτικό που ανήκει στην κατηγορία των κεφαμυκίνων, τα οποία είναι μόρια που παράγονται από το βακτήριο Streptomyces lactamdurans και εμπίπτουν στην ομάδα των κεφαλοσπορινών δεύτερης γενιάς. Γενικά, η Κεφοξιτίνη και οι κεφαλοσπορίνες δεύτερης γενιάς χαρακτηρίζονται για το ευρύ φάσμα δράσης που είναι αποτελεσματικό τόσο σε Gram θετικά βακτήρια όσο και σε Gram-αρνητικά βακτήρια. Έχουν επίσης φαρμακοκινητικές ιδιότητες.
Από μοριακή άποψη, η Κεφοξιτίνη δρα αναστέλλοντας τη σύνθεση του βακτηριακού τοιχώματος. Όπως και άλλες κεφαλοσπορίνες, αυτό το αντιβιοτικό έχει την ικανότητα να συνδέεται με τα ένζυμα της τρανσπεπτιδάσης που χρησιμεύουν για τη δημιουργία των δεσμών μεταξύ των πεπτιδογλυκανικών αλυσίδων (τα πολυμερή απαραίτητα για το σχηματισμό του βακτηριακού τοιχώματος). Με τη σειρά της, η δραστικότητα των ενζύμων τρανσπεπτιδάσης αναστέλλει τη σταθερότητα του βακτηριακού κυτταρικού τοιχώματος, με αποτέλεσμα το θάνατο των αναπτυσσόμενων βακτηριακών κυττάρων.
Το φάσμα δραστηριότητας της Κεφοξιτίνης είναι μάλλον παρόμοιο με αυτό της Κεφαμανδόλης. Είναι λιγότερο αποτελεσματική από τις πρώτες γενιές κεφαλοσπορινών και προσκρούει στα Gram θετικά βακτήρια. Ωστόσο, είναι πολύ αποτελεσματική έναντι των αναερόβιων βακτηριδίων.
Τι είναι η Κεφοξιτίνη;
Η Κεφοξιτίνη χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μολύνσεων από αναερόβια βακτήρια ή από μικτές αερόβιες-αναερόβιες μολύνσεις. Χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία ενδοκοιλιακών λοιμώξεων (π.χ. σκωληκοειδίτιδα: φλεγμονή του τυφλού εντέρου) και ορισμένων λοιμώξεων του γυναικείας γεννητικής περιοχής. Είναι πιο αποτελεσματική κατά των λοιμώξεων που προκαλούνται από Gram-αρνητικά βακτήρια που είναι ανθεκτικά στη θεραπεία με αντιβιοτικά και την πιθανή αιτία για πιο σοβαρές ασθένειες.
Πώς πρέπει να λαμβάνεται η Κεφοξιτίνη;
Η κεφοξιτίνη χορηγείται παρεντερικώς ως άλας νατρίου (υπό μορφή σκόνης και διαλύματος προς ένεση ενδομυϊκά ή ενδοφλεβίως).
Παρενέργειες που σχετίζονται με την Κεφοξιτίνη
Η βασική θεραπεία με Κεφοξιτίνη είναι γενικά καλά ανεκτή. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρούνται ιδιαίτερα σε ευαίσθητα άτομα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος: ναυτία, έμετος, διάρροια, κοιλιακό άλγος.
- Διαταραχές της νεφρικής λειτουργίας: σπειραματική και σωληνωτή βλάβη, ανωμαλίες του ουροποιητικού συστήματος, πρωτεϊνουρία.
- Διαταραχές της ηπατικής λειτουργίας: αυξημένες τρανσαμινάσες. αυξημένη χολερυθρίνη.
- Αιματολογικές ανωμαλίες: αιμολυτική αναιμία, λευκοπενία, ουδετεροπενία,
- Νευρολογικά συμπτώματα: λήθαργος, σπασμοί.
- Αλλεργικές αντιδράσεις: κνησμός, κνίδωση, αγγειοοίδημα, βρογχόσπασμος, υπόταση, αναφυλακτικές αντιδράσεις.
Αντενδείξεις και προειδοποιήσεις που σχετίζονται με τη χρήση της Κεφοξιτίνης
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί όταν χορηγείται αυτό το φάρμακο σε ασθενείς με νεφρική και ηπατική δυσλειτουργία. Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια της χορήγησης αυτού του φαρμάκου, συνιστάται να παρακολουθείται η νεφρική και ηπατική λειτουργία του ασθενούς. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για την ανίχνευση της πιθανής ασφαλούς χρήσης αυτού του φαρμάκου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και γι ‘αυτό δεν συνιστάται σε έγκυες γυναίκες. Σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης ή πραγματικής ανάγκης, η Κεφοξιτίνη μπορεί να ληφθεί, ωστόσο μόνο κάτω από αυστηρή ιατρική παρακολούθηση. Επειδή τείνει να συσσωρεύεται στο μητρικό γάλα, πρέπει να αποφασίσετε αν θέλετε να διακόψετε το θηλασμό ή να διακόψετε τη θεραπεία με το φάρμακο, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία του φαρμάκου για την υγεία της μητέρας. Η χρήση της Κεφοξιτίνης πρέπει πάντα να προηγείται της αναγνώρισης και απομόνωσης του οργανισμού. Αυτό γενικά γίνεται με την ανίχνευση της ευαισθησίας και επιδεκτικότητας των μικροοργανισμών σε κεφαμυκίνη.
