Τελαγγειεκτασία
Η τελαγγειεκτασία είναι μία πάθηση που χαρακτηρίζεται από την διόγκωση των αιμοφόρων αγγείων, τα οποία συχνά θυμίζουν ιστό αράχνης εμφανισιακά, στην επιφάνεια ενός οργάνου. Συγκεκριμένα, οι τελαγγειεκτασίες που έχουν κόκκινο χρώμα επηρεάζουν τα τριχοειδή αγγεία, ενώ όσες επηρεάζουν τις φλέβες έχουν μπλε χρώμα. Μπορούν να προκαλέσουν δυσφορία και να φαίνονται απωθητικές στην όψη. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, φαγούρα και κόκκινα σημάδια στο δέρμα καθώς και πληγές στα πόδια.
Οι τελαγγειεκτασίες μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος. Ωστόσο, είναι πιο εύκολα ορατές όταν εμφανίζονται στην επιφάνεια του δέρματος, στις βλεννώδεις μεμβράνες και στον σκληρό χιτώνα (το λευκό τμήμα του ματιού).
Ανάμεσα στα πιθανά αίτια της τελαγγειεκτασίας περιλαμβάνονται η γήρανση, η παχυσαρκία, οι γενετικοί παράγοντες, η εγκυμοσύνη, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, η έκθεση στον ήλιο και στην περίπτωση της ροδόχρου νόσου η κατανάλωση αλκοόλ.
Η τελαγγειεκτασία είναι συνήθως αβλαβής, αν και μπορεί να σχετίζεται με διάφορους τύπους διαταραχών όπως
- Αταξία-τελαγγειεκτασία
- Σύνδρομο Bloom
- Συγγενής τελαγγειεκτασία του δέρματος
- Ροδόχρους Νόσος
Αν και γενικά η τελαγγειεκτασία δεν προκαλεί συμπτώματα, κάποιες μορφές της μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία, η οποία με την σειρά της ίσως γίνει αιτία σοβαρών προβλημάτων. Το έντονο πρήξιμο μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία θρόμβων στο αίμα, οι οποίοι μεταφέρονται στην καρδιά ή στον εγκέφαλο (π.χ. αραχνοειδής φλέβες στον εγκέφαλο).
Ποιες ασθένειες ίσως σχετίζονται με την τελαγγειεκτασία;
Η τελαγγειεκτασία μπορεί εύκολα να εντοπιστεί από τα κόκκινα σημάδια στο δέρμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γιατροί ίσως χρειαστεί να εξετάσουν τον ασθενή ώστε να διαπιστώσουν εάν υπάρχει κάποια υποβόσκουσα διαταραχή. Οι ασθένειες που ίσως σχετίζονται με την τελαγγειεκτασία είναι :
- Ροδόχρους Νόσος
- Ομαλό Αιμαγγείωμα
- Κιρσοί
- Διαταραχή στο αίμα
- Σύνδρομο Sturge- Weber
- Σκληροδερμία
- Ακτινική Κεράτωση
- Αταξία-τελαγγειεκτασία
- Μελαγχρωματική Ξηροδερμία
- Αραχνοειδές Αιμαγγείωμα
- Συνδρομο των OslerWeber – Rendu
- Σύνδρομο Klippel-Trenaunay-Weber
- Συγγενής τηλεαγγειεκτασία του δέρματος
Λάβετε υπόψη ότι αυτή η λίστα δεν περιλαμβάνει όλες τις πιθανές ασθένειες και καλό είναι να συμβουλευτείτε έναν γιατρό σχετικά με τυχόν ερωτήσεις, ανησυχίες ή εάν τα συμπτώματα επιμένουν.
Ποιες είναι οι πιθανές θεραπευτικές επιλογές για την τελαγγειεκτασία;
Η καταλληλότερη θεραπεία για την τελαγγειεκτασία εξαρτάται από τον τύπο τελαγγειεκτασίας. Γενικά, οι παθήσεις που αφορούν τα τριχοειδή αγγεία είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι θεραπείες οι οποίες περιλαμβάνουν αφαίρεση με λέιζερ ( την στόχευση των διογκωμένων αγγείων και την σφράγιση τους) ή χειρουργική επέμβαση (την αφαίρεση των διογκωμένων αγγείων) ίσως βοηθήσουν στην αφαίρεση των τελαγγειεκτασιών. Η θεραπεία για την τελαγγειεκτασία που αφορά στις φλέβες, ανταποκρίνεται θετικά στην σκληροθεραπεία, η οποία επικεντρώνεται στον ερεθισμό του εσωτερικού των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, προκαλώντας το πρήξιμο τους ώστε να κολλήσουν μεταξύ τους, και την πήξη του αίματος.
Υπάρχουν αρκετές θεραπείες που εξακολουθούν να βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο, όπως αυτές που βασίζονται σε αντιβιοτικά ή αντιικά. Προκειμένου να καλύψετε την εμφάνιση των τελαγγειεκτασιών, η χρήση καλυπτικών προϊόντων μακιγιάζ ίσως φανεί χρήσιμη.
Πότε πρέπει μα συμβουλευτώ έναν ιατρό σχετικά με την τελαγγειεκτασία;
Η τελαγγειεκτασία είναι γενικά αβλαβής. Συνιστάται και είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν εμφανιστούν διεσταλμένα αιμοφόρα αγγεία στο δέρμα , στις βλεννογόνους ή στα μάτια. Ο προσδιορισμός της ακριβούς αιτίας της πάθησης και της καταλληλότερης μορφής θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη περαιτέρω επιπλοκών. Η θεραπεία μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της εμφάνισης του δέρματος και τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία μπορούν να επιστρέψουν στις κανονικές τους δραστηριότητες μετά την αποκατάσταση.
