Ο τέριγμός είναι μια ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από οδυνηρή συστολή των μυών της μάσησης με αποτέλεσμα τη συστολή της γνάθου. Μπορεί να επηρεάσει την κίνηση και να περιορίσει την ικανότητα αναπνοής, η οποία με τη σειρά της μπορεί τελικά να απειλήσει τη ζωή.
Ο τριγμός συνδέεται κυρίως με τον τέτανο (tetanus lockjaw), το οποίο είναι γενικά το πρώτο σύμπτωμα. Ωστόσο, μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα καταστάσεων που επηρεάζουν το νεύρο του τριδύμου ή από ασθένειες της στοματικής κοιλότητας (νόσος των δοντιών, περιτονικό απόστημα). Μπορεί επίσης να είναι μια εκδήλωση ψυχικών διαταραχών όπως η υστερία (υστερικός τριγμός).
Τα κοινά συμπτώματα του τριγμού περιλαμβάνουν: σπασμούς και δυσκαμψία στους μυς της γνάθου, δυσκαμψία στους μυς του αυχένα, δυσκαμψία στους κοιλιακούς μυς, δυσκολία στην κατάποση, οδυνηρή σπασμούς σώματος, καθώς και πυρετός, εφίδρωση, υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένο καρδιακό ρυθμό.
Ο τέριγμός είναι σπάνιος και δεν υπάρχει θεραπεία για αυτό. Η κύρια εστίαση είναι γενικά στην αντιμετώπιση των επιπλοκών (πιθανά σπασμένα οστά ή αναπηρία) έως ότου επιλυθούν τα αποτελέσματα της τοξίνης του τετάνου.
Η πλήρης ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει μερικούς μήνες έως ότου ολοκληρωθεί η ανάπτυξη νέων νευρικών απολήξεων.
Ποιες ασθένειες μπορεί να σχετίζονται με τον τριγμό;
Οι ασθένειες που μπορεί να σχετίζονται με τον τριγμό περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Θυμός
Τέτανος
Ιός Έμπολα
Υστερία
Αμυγδαλίτιδα
Περιτοναϊκά αποστήματα
Περιοδοντίτιδα
Ελονοσία
Μηνιγγίτιδα
Ουλίτιδα
Θυμηθείτε ότι αυτή η λίστα δεν εξαντλεί όλες τις περιπτώσεις και επομένως συνιστάται ιδιαίτερα να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, σε περίπτωση επιμονής του συμπτώματος.
Ποιες είναι οι πιθανές θεραπευτικές επιλογές για τον τριγμό;
Η στοχευμένη θεραπεία για τον τριγμό εξαρτάται αυστηρά από τον εντοπισμό της ακριβούς αιτίας της πάθησης. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει θεραπεία για τον τριγμό, η θεραπεία περιλαμβάνει την περιποίηση των πληγών, τη λήψη φαρμάκων για να διευκολύνουν τα συμπτώματα και την υποστηρικτική φροντίδα.
Η φροντίδα τραύματος συνίσταται στην αφαίρεση οποιασδήποτε βρωμιάς ή νεκρού ιστού από το τραύμα για την πρόληψη της ανάπτυξης σπόρων τετάνου.
Τα φάρμακα περιλαμβάνουν αντιτοξίνες, αντιβιοτικά, εμβόλια, ηρεμιστικά και άλλα φάρμακα.
Οι υποστηρικτικές θεραπείες περιλαμβάνουν πρόσθετη υποστήριξη όπως μέσω ενός αναπνευστήρα για να εξασφαλιστεί η σωστή ανάκτηση.
Πότε πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό σχετικά με τον τριγμό;
Τα τραύματα διάτρησης ή άλλες βαθιές κοπές μπορεί να θέσουν ένα άτομο σε κίνδυνο μόλυνσης από τέτανο. Σε κάθε περίπτωση σχετικά με τον τριγμό, συμβουλευτείτε έναν γιατρό ή πηγαίνετε σε μια μονάδα εντατικης θεραπείας. Ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί να καθαρίσει το τραύμα, να συνταγογραφήσει αντιβιοτικό και να δώσει στον ασθενή αναμνηστικό πλάνο του εμβολίου τοξοειδούς τετάνου. Μερικά βήματα που μπορούν να ληφθούν για να αποφευχθεί η μόλυνση ενός ατόμου με τέτανο περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Έλεγχος της αιμορραγίας ακόμα και μιας μικρής πληγής, ασκώντας πίεση σε αυτήν
Διατήρηση της πληγής καθαρής με σαπούνι και πετσέτα
Χρήση κρέμας ή αλοιφής αντιβιοτικών για να αποτραπεί η ανάπτυξη βακτηριδίων ή η μόλυνση της πληγής
Κάλυψη του τραύματος για να παραμείνουν τα επιβλαβή βακτήρια
Αλλαγή της επίδεσης στο τραύμα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα για την πρόληψη της λοίμωξης
Ο τριγμός μπορεί εύκολα να προληφθεί με την ανοσοποίηση του ατόμου έναντι της τοξίνης. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις που εμπλέκονται τριγμοί (tetanus lockjaw), τα άτομα που δεν έχουν ποτέ ανοσοποιηθεί ή εκείνα που δεν είχαν υποβληθεί σε ενισχυτή κατά του τετάνου κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 ετών, έχουν μεγάλη πιθανότητα να αναπτύξουν αυτή την πάθηση.
