Ο όρος ονυχόλυση υποδεικνύει τη σταδιακή και ανώδυνη αποκόλληση του νυχιού από το σημείο του δακτύλου πάνω στο οποίο στηρίζεται. Η πιο συνηθισμένη αιτία αυτής της κατάστασης είναι ένα τραύμα, όσο μικρό και να είναι, αλλά δεν είναι απίθανο να αποτελεί μια διαταραχή που συνδέεται με την τροποποίηση της μορφής του ή του μαλακού ιστού που το περιβάλλει. Επίσης, η υπερβολική υγρασία και η συνδυασμένη δράση ορισμένων φαρμάκων (όπως η τετρακυκλίνη) και η έκθεση στον ήλιο μπορεί να οδηγήσουν σε ονυχόλυση.
Τα σημάδια της αποκόλλησης είναι η παρατυπία των συνόρων μεταξύ του ροζ και του λευκού τμήματος του νυχιού, της αδιαφάνειας του καλού μέρους του νυχιού και, σε ορισμένες περιπτώσεις, της συσσώρευσης παχύ δέρματος κάτω από την άκρη του και της ανωμαλίας της επιφάνειάς του.
Τι είδους ασθένειες μπορεί να συσχετιστούν με την ονυχόλυση;
Οι ασθένειες που μπορεί να συσχετίζονται με την ονυχόλυση είναι οι παρακάτω:
- Δερματοφυτίαση
- Υπερθυρεοειδισμός
- Ομαλός λειχήνας
- Ονυχομυκητίαση
- Ψωρίαση
Να θυμάστε ότι αυτή η λίστα είναι ενδεικτική και συνίσταται να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας σε περίπτωση που τα συμπτώματα επιμένουν.
Ποια είναι η θεραπεία της ονυχόλυσης;
Η θεραπεία της ονυχόλυσης εξαρτάται από τη σύνδεσή της με κάποια συγκεκριμένη ασθένεια. Σε περίπτωση μυκητίασης, ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει αν θα χρειαστεί να αφαιρέσει ένα δείγμα ιστού από κάτω από το νύχι για να εντοπίσει τον μύκητα που ευθύνεται για τη μόλυνση. Αργότερα μπορεί να χρειαστεί να λάβετε φαρμακευτική αγωγή. Η λήψη φαρμάκων μπορεί να είναι μια επιλογή σε περίπτωση υπερθυρεοειδισμού ή ψωρίασης.
Σε όλες τις περιπτώσεις, μόνο ο χρόνος θα επιτρέψει στο νύχι να ανακτήσει την αρχική του εμφάνιση. Μπορεί να χρειαστούν 4 έως 6 μήνες ώστε το νύχι να μεγαλώσει πλήρως.
Ενώ περιμένετε να επιλυθεί το πρόβλημα, καλό είναι να θεραπεύσετε το νύχι, να το κρατήσετε κοντό και να το κόψετε προσεκτικά.
Πότε είναι πιθανότερο να επισκεφτείτε τον γιατρό σας σε περίπτωση ονυχόλυσης;
Η ονυχόλυση δεν αποτελεί κατάσταση άμεσης ιατρικής περίθαλψης. Ωστόσο, είναι καλό να το συζητήσετε με τον γιατρό σας με την πρώτη ευκαιρία.