Η Μονάδα Γενικής Χειρουργικής Ογκολογίας ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με χειρουργικής σημασίας νεοπλασματικές ασθένειες.
Το κύριο ενδιαφέρον και οι δραστηριότητές της συνίστανται στη θεραπεία καρκίνων του πεπτικού συστήματος: συμπεριλαμβανομένου του στομάχου, του λεπτού εντέρου, του παχέος εντέρου και του ορθού, του ήπατος, των χοληφόρων οδών και του παγκρέατος. Για αυτές τις ασθένειες, οι σχετικές θεραπείες ακολουθούν τις τελευταίες κατευθύνσεις που προκύπτουν από τις πιο εξειδικευμένες εμπειρίες της μονάδας. Επιπλέον, όπου είναι απαραίτητο, χρησιμοποιούνται ολοκληρωμένες θεραπείες, τόσο μετεγχειρητικές ανοσοενισχυτικές θεραπείες και προφυλάξεις, σε συνεργασία με την Χειρουργική Μονάδα Ογκολογίας και Ακτινοθεραπείας.
Η Μονάδα ασχολείται επίσης με την χειρουργική ενδοκρινών αδένων, ιδιαίτερα με τους θυρεοειδείς και τους παραθυρεοειδείς αδένες, εφαρμόζοντας ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές και διεγχειρητικό έλεγχο της παραθορμόνης (PTH), όταν απαιτείται. Σε συνεργασία με τη Μονάδα Επεμβατικής Ακτινολογίας, η Μονάδα χρησιμοποιεί μια εξέταση της PTH με επιλεκτικό φλεβικό καθετηριασμό σε ασθενείς με υποψία ενδοθωρακικών αδενωμάτων των παραθυρεοειδών.
Το Τμήμα Χειρουργικής Σαρκωμάτων – καρκίνοι του συνδετικού ιστού και των οστών – ασχολείται με μια σχετικά σπάνια και ευρέως διαδεδομένη ασθένεια που απαιτεί ειδικές δεξιότητες και μια πολυεπιστημονική προσέγγιση. Ο μεγάλος αριθμός περιπτώσεων στο τμήμα μας, το καθιστά ένα από τα μεγαλύτερα χειρουργικά κέντρα της χώρας σε σχέση με αυτή την κατάσταση.
Μια άλλη ασθένεια ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τη Μονάδα είναι το μελάνωμα, το οποίο συνδέεται με μια ευρεία πολυτομεακή συνεργασία με τη Μονάδα Δερματολογίας, Πλαστικής Χειρουργικής και Ογκολογίας.
Η Μονάδα αυτή, σε συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου του Μιλάνου, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα χειρουργικής του περιτοναίου για πρωτοπαθείς όγκους (μεσοθηλίωμα και ψευδομύξωμα) και περιτοναϊκές μεταστάσεις (καρκίνωμα του παχέος εντέρου και των ωοθηκών). Αυτές οι επεμβάσεις είναι εξαιρετικά μεγάλες και σύνθετες και περιλαμβάνουν μια φάση “διάλυσης”, ακολουθούμενη από μια ενδοκοιλιακή έγχυση χημειοθεραπευτικών φαρμάκων σε υψηλές θερμοκρασίες (χημειουπερθερμία).
Η Χειρουργική Μονάδα εξειδικεύεται επίσης στη χρήση εντερικής και παρεντερικής τεχνητής διατροφής σε υποσιτισμένους ασθενείς με εντερική ανεπάρκεια ή εντερικό συρίγγιο. Επιπλέον, έχουν υιοθετηθεί καινοτόμα πρωτόκολλα χειρουργικής ταχείας αποκατάστασης. Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από μια σειρά συμπεριφορών και θεραπειών που στοχεύουν στη μείωση του λειτουργικού άγχους μειώνοντας τον χρόνο νηστείας και τον μετεγχειρητικό πόνο, την ταχεία κινητοποίηση και τη μείωση της νοσηλείας στο νοσοκομείο. Αυτά τα πρωτόκολλα έχουν επικυρωθεί διεθνώς και μπορούν να εφαρμοστούν σε μεγάλο ποσοστό ασθενών που υποβάλλονται σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση.
Οι κλινικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν επισκέψεις σε νοσοκομειακές κλινικές, μονάδες ημερήσιας νοσηλείας και σε εξωτερικούς ασθενείς, με έναν ειδικό χειρουργό ογκολόγο (για σαρκώματα, μελανώματα, θυρεοειδείς και παραθυρεοειδείς αδένες, στόμαχο, παχύ έντερο, ήπαρ, πάγκρεας και χοληφόρα) και με έναν γενικό χειρουργό (για επεμβάσεις κηλών, λιθίαση χοληδόχου πόρου). Υπάρχει επίσης μια κλινική αφιερωμένη στα δύσκολα τραύματα που χρειάζονται προηγμένα φάρμακα για να θεραπευτούν (εφαρμογή συνεχούς αρνητικής πίεσης (VAC) κλπ.), και μια κλινική στομιών, όπου ασθενείς με στομίες (κολοστομίες και ειλεοστομίες) μπορούν να συμβουλευτούν ειδικούς νοσηλευτές για να επιλύσουν τυχόν συγκεκριμένα προβλήματα που τους απασχολούν.
Οι επιστημονικές δραστηριότητες πραγματοποιούνται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και επιτρέπουν στους ασθενείς να συμμετέχουν σε πειραματικά θεραπευτικά πρωτόκολλα.
