Η σύντηξη των αυχενικών σπονδύλων είναι μια χειρουργική τεχνική που επιτρέπει την ενοποίηση των οστών στους αυχενικούς σπονδύλους με τη σπονδυλική στήλη. Εάν εκτελεσθεί μέσω οπίσθιας προσέγγισης, παρέχει πρόσβαση στη σπονδυλική στήλη από το πίσω μέρος του σώματος.
Τι είναι η σύντηξη των αυχενικών σπονδύλων με οπίσθια προσέγγιση;
Η σύντηξη των αυχενικών σπονδύλων με οπίσθια προσέγγιση μπορεί να ενώσει τα οστά της αυχενικής μοίρας με ή χωρίς την εισαγωγή μεταλλικών (τιτανίου) ή μη μεταλλικών εμφυτευμάτων (βίδες, άγκιστρα, ράβδοι, πλάκες). Δεδομένου ότι η ένωση είναι σταθερή, είναι απαραίτητο ένα οστικό μόσχευμα, το οποίο μπορεί να ληφθεί από την λαγόνια κορυφή, από τις εγκάρσιες αποφύσεις και τα ελάσματα (το πίσω μέρος των ίδιων των σπονδύλων) ή μπορεί να είναι συνθετικής προέλευσης.
Η επέμβαση περιλαμβάνει την τομή στην κεντρική περιοχή της πλάτης και την τομή για να εκτεθούν οι εγκάρσιες αποφύσεις των σπονδύλων και των ελασμάτων και να δημιουργηθούν οπές στο οστό, στις οποίες εισάγονται οι βίδες που είναι απαραίτητες για την σύντηξη.
Ποιοι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν στη θεραπεία;
Η σύντηξη των αυχενικών σπονδύλων ενδείκνυται σε περιπτώσεις τραυματισμού ή παραμόρφωσης μετά από τραυματισμό, λοιμώξεις, όγκους, σπονδύλωση του τραχήλου της μήτρας, εκφυλιστική παραμόρφωση του τραχήλου της μήτρας και στένωση.
Γιατί απαιτείται νοσηλεία;
Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία, με τον ασθενή διασωληνωμένο. Σε περίπτωση ασταθούς αυχενικού τραύματος, η σπονδυλική στήλη πρέπει να ακινητοποιηθεί (για παράδειγμα με κολάρο). Επιπλέον, μπορεί να χρειαστεί ένας ουροκαθετήρας και άλλα εργαλεία για τη μείωση του κινδύνου θρόμβωσης βαθιάς φλέβας. Αφού μεταφερθεί στο τραπέζι εγχείρησης, ο ασθενής κρατείται στη θέση του με τα κατάλληλα εργαλεία, προκειμένου να μειωθεί η κοιλιακή πίεση και να διευκολυνθεί η φλεβική επιστροφή από τα πόδια.
Ποια είναι τα οφέλη της οπίσθιας αυχενικής σύντηξης;
Η σύντηξη των αυχενικών σπονδύλων με οπίσθια προσέγγιση ήταν η προτιμώμενη προσέγγιση μέχρι τη δεκαετία του 1980, όταν άρχισε η ίδια διαδικασία με μια πρόσθια προσέγγιση για τη θεραπεία τραυματικών καταγμάτων της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Επί του παρόντος, η συζήτηση σχετικά με την καλύτερη προσέγγιση εξακολουθεί να είναι ανοικτή. Τα στοιχεία στην επιστημονική βιβλιογραφία δείχνουν την αποτελεσματικότητα και των δύο διαδικασιών και προς το παρόν η λογική επιλογή προχωρά με βάση την πλευρά στην οποία βρίσκεται το μεγάλο μέρος του προς επίλυση προβλήματος. Ο χειρουργός μπορεί, ωστόσο, να λάβει υπόψη άλλες παραμέτρους, όπως την αυχενική αστάθεια.
Επιπλέον, η οπίσθια προσέγγιση προσφέρει το πλεονέκτημα της μείωσης των κινδύνων για τα αιμοφόρα αγγεία και τα όργανα. Τα μειονεκτήματα μπορεί να περιλαμβάνουν σημαντική δυσφορία και μετεγχειρητικό πόνο σε σύγκριση με εκείνα που είναι τυπικά για την αυχενική αρθρόδεση από την πρόσθια προσέγγιση, την ανάγκη για παρατεταμένη παραμονή στο νοσοκομείο καθώς και πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με τις σπονδυλικές αρτηρίες και τις νευρικές δομές.
Είναι σύντηξη των αυχενικών σπονδύλων με την οπίσθια προσέγγιση επώδυνη ή / και επικίνδυνη;
Οι ανησυχίες σχετίζονται με τον κίνδυνο νευρικής βλάβης και απώλειας του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Επιπλέον, τα μοσχεύματα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας. Η δυσφορία και ο μετεγχειρητικός πόνος είναι κοινές συνέπειες.
Παρακολούθηση
Μετά τη χειρουργική επέμβαση συνιστάται να παρακολουθείται η λειτουργική κατάσταση και η νευρολογική επούλωση της πληγής. Μερικοί γιατροί συστήνουν τη χρήση προσωρινών εξωτερικών ορθώσεων, όπως περιλαίμια.
Πρότυπα προετοιμασίας
Ο ασθενής θα πρέπει να βρίσκεται στο νοσοκομείο με τα αποτελέσματα όλων των εξετάσεων που έγιναν πριν από την επέμβαση και να ακολουθήσει τις οδηγίες που του δόθηκαν από γιατρό σχετικά με τα τρόφιμα και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως.
