Τι είναι το ινωδογόνο;
Το ινωδογόνο (επίσης γνωστό ως παράγοντας Ι) είναι μια γλυκοπρωτεΐνη στα σπονδυλωτά που βοηθά στο σχηματισμό θρόμβων αίματος. Αποτελείται από μια γραμμική συστοιχία τριών οζιδίων που συγκρατούνται από ένα πολύ λεπτό σπείρωμα το οποίο εκτιμάται ότι έχει διάμετρο μεταξύ 8 και 15 άνγκστρομ. Είναι μια γλυκοπρωτεΐνη που συντίθεται από το συκώτι και παίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της πήξης του αίματος. Κατά τη διάρκεια της κανονικής πήξης του αίματος στο ανθρώπινο σώμα, ένας καταρράκτης πήξης ενεργοποιεί την προθρομβίνη ζυμογόνου μετατρέποντάς την στην θρομβίνη της πρωτεάσης σερίνης. Στη συνέχεια, η θρομβίνη μετατρέπει το διαλυτό ινωδογόνο σε έναν αδιάλυτο κλώνο ινώδους. Αυτοί οι κλώνοι στη συνέχεια διασυνδέονται με τον παράγοντα XIII για να σχηματίσουν θρόμβο αίματος όπου είναι απαραίτητο στο σώμα.
Η συγγενής ανεπάρκεια ινωδογόνου ή η διαταραγμένη λειτουργία του ινωδογόνου μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγικές ή θρομβοεμβολικές επιπλοκές ή βρίσκεται κλινικά χωρίς παθολογικά ευρήματα. Η αποκτηθείσα ανεπάρκεια εντοπίζεται μετά από αιμοδιάλυση, απώλεια ή / και κατανάλωση αίματος όπως σε ασθενείς με τραυματισμούς, κατά τη διάρκεια ορισμένων φάσεων της διάχυτης ενδοαγγειακής πήξης (DIC), καθώς και κατά τη σήψη. Σε ασθενείς με ανεπάρκεια ινωδογόνου, η διόρθωση της αιμορραγίας είναι εφικτή με έγχυση φρέσκου κατεψυγμένου πλάσματος (FFP), κρυοΐζημα (πλούσιο σε ινωδογόνο κλάσμα πλάσματος) ή με συμπυκνώματα ινωδογόνου.
Γιατί μετράμε το επίπεδο του ινωδογόνου;
Το ινωδογόνο μπορεί να είναι χρήσιμο για να αποκαλύψει ελαττώματα στην πήξη, συχνά χρησιμοποιείται όταν άλλες δοκιμασίες πήξης (π.χ. χρόνος προθρομβίνης, χρόνος θρομβοπλαστίνης, χρόνος ενεργοποιημένης μερικής θρομβοπλαστίνης) μπορεί να έχουν δώσει μη φυσιολογικά αποτελέσματα. Τα επίπεδα ινωδογόνου μπορούν να μετρηθούν σε φλεβικό αίμα. Σε τυπικές περιπτώσεις, το ινωδογόνο μετράται σε κιτρικά δείγματα πλάσματος στο εργαστήριο, αλλά είναι επίσης δυνατή η ανάλυση δειγμάτων ολικού αίματος με χρήση θρομβοελαστομετρίας (η λειτουργία των αιμοπεταλίων αναστέλλεται με την κυτοχαλασίνη D). Τα υψηλότερα επίπεδα συσχετίζονται, μεταξύ άλλων, με καρδιαγγειακές παθήσεις και μπορεί να είναι αυξημένα σε οποιαδήποτε μορφή φλεγμονής, καθώς είναι πρωτεΐνη οξείας φάσης. Για παράδειγμα, είναι ιδιαίτερα εμφανές στον ανθρώπινο ιστό των ούλων κατά την αρχική φάση της περιοδοντικής νόσου. Τα επίπεδα ινωδογόνου αυξάνονται κατά την εγκυμοσύνη σε κατά μέσο όρο 4,5 g / l, σε σύγκριση με το μέσο όρο των 3 g / l σε μη εγκύους.
Το φυσιολογικό εύρος των ινωδογόνων είναι περίπου 200 έως 400 mg / dL. Ωστόσο, οι τιμές αυτές εξαρτώνται από το εργαστήριο και τις χρησιμοποιούμενες μεθόδους. Τα μη φυσιολογικά αποτελέσματα μπορεί να σχετίζονται με το σώμα που χρησιμοποιεί υπερβολικά πολύ ινωδογόνο, όπως αυτό στην διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (DIC) ή λόγω ανεπάρκειας ινωδογόνου που μπορεί να αποκτηθεί από τη γέννηση ή και μετά. Άλλες αιτίες μπορεί να οφείλονται στην καταστροφή του ινώδους (ινωδόλυση), ή στην ύπαρξη υπερβολικής αιμορραγίας (αιμορραγία).
Πρότυπο προετοιμασίας
Η δειγματοληψία γίνεται συνήθως το πρωί στο νοσοκομείο. Δεν απαιτούνται ειδικές προετοιμασίες για την εξέταση αυτή. Ο γιατρός θα σας συμβουλεύσει και θα σας συστήσει εάν πρέπει να είστε νηστικοί πριν από την εξέταση αίματος. Θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας για κάθε φάρμακο που παίρνετε πριν από την εξέταση, καθώς ορισμένες ιατρικές θεραπείες μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα του αίματος.
Είναι η εξέταση επώδυνη ή επικίνδυνη;
Η εξέταση δεν είναι ούτε επώδυνη ούτε επικίνδυνη. Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί μια αίσθηση μουδιάσματος με την είσοδο της βελόνας στον βραχίονα όταν εξάγεται αίμα για εξέταση.
Πώς γίνεται η εξέταση;
Η εξέταση αποτελείται από μια απλή εξέταση δείγματος αίματος.
