Τι είναι η διαγνωστική παρακέντηση;
Η διαγνωστική παρακέντηση είναι μια διαδικασία που επιτρέπει την εκχύλιση του περιτοναϊκού υγρού, δηλαδή την ενδοπεριτοναϊκή απόθεση που συσσωρεύεται ως αποτέλεσμα ορισμένων ασθενειών που αναφέρεται ως ασκίτης (ασθένειες του ήπατος και νεοπλασματικές ασθένειες). Το υγρό στη συνέχεια αποστέλλεται στο εργαστήριο για ανάλυση.
Ποιος είναι ο σκοπός της διαγνωστικής παρακέντησης;
Οι κύριοι λόγοι για τη διεξαγωγή διαγνωστικής παρακέντησης περιλαμβάνουν την ανάλυση και την αφαίρεση της απόθεσης υγρών, ιδιαίτερα του υγρού που συσσωρεύεται στην κοιλιά του ασθενούς μειώνοντας την δυσφορία και την πίεση που προκαλεί ο ασκίτης και βοηθώντας τον ασθενή να αναπνεύσει καλύτερα. Άλλοι λόγοι για τη διεξαγωγή διαγνωστικής παρακέντησης περιλαμβάνουν τη διάγνωση του μεταστατικού καρκίνου, τη διάγνωση αυθόρμητης βακτηριακής περιτονίτιδας και άλλων λοιμώξεων και τη διάγνωση του αίματος στο περιτοναϊκό χώρο μετά από ένα τραύμα.
Πρότυπο προετοιμασίας
Γενικά, η διαγνωστική παρακέντηση δεν απαιτεί ειδική προετοιμασία εκτός από την προληπτική εκκένωση της ουροδόχου κύστης και την εκτέλεση εξετάσεων αίματος ρουτίνας πριν από τη διαδικασία, προκειμένου να παρακολουθούνται οι παράμετροι πήξης.
Οι ασθενείς που είναι έγκυες, παίρνουν φάρμακα ή είναι αλλεργικοί σε οποιαδήποτε άλλα φάρμακα (συμπεριλαμβανομένων αναισθητικών) πρέπει να αποκαλύπτουν αυτές τις πληροφορίες στο ιατρικό προσωπικό. Επιπλέον, οι ασθενείς θα πρέπει επίσης να αποκαλύψουν εάν παρουσιάζουν προβλήματα αιμορραγίας ή αν λαμβάνουν αντιαιμοπεταλιακούς παράγοντες.
Ποιοι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν σε διαγνωστική παρακέντηση;
Η διάγνωση της παρακέντησης ενδείκνυται σε ασθενείς που παρουσιάζουν νέα εμφάνιση ασκίτη. Σε αυτή την περίπτωση, η παρακέντηση χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση του υγρού και για τον προσδιορισμό της αιτιολογίας του ασκίτη και για τη διαφοροποίηση του σε διίδρωμα ή εξίδρωμα, καθώς και για την ανίχνευση της παρουσίας καρκινικών κυττάρων ή την αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων. Η διαδικασία ενδείκνυται επίσης για ασθενείς με υποψία αυθόρμητης ή δευτεροπαθούς βακτηριακής περιτονίτιδας.
Από την άλλη πλευρά, η διαγνωστική παρακέντηση αντενδείκνυται σε άτομα με οξεία κοιλιά που απαιτεί χειρουργική επέμβαση για διόρθωση και επίσης σε περιπτώσεις όπου οι ασθενείς παίρνουν αντιπηκτικά ή ασπιρίνη. Άλλες αντενδείξεις περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, την εγκυμοσύνη, το διεσταλμένο έντερο, την διεσταλμένη ουροδόχο κύστη, την κυτταρίτιδα του κοιλιακού τοιχώματος και τις ενδοκοιλιακές συμφύσεις.
Είναι διαγνωστική παρακέντηση επικίνδυνη και / ή επώδυνη;
Η εισαγωγή της βελόνας στην κοιλιακή χώρα είναι ελαφρώς επώδυνη. Ωστόσο, η διαδικασία περιλαμβάνει τη χρήση αναισθητικού, το οποίο βοηθά στον πόνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχουν σπάνιοι, αλλά πιθανοί κίνδυνοι, όπως η διάτρηση της ουροδόχου κύστης, του εντέρου ή του αιμοφόρου αγγείου, που οδηγούν σε άλλο κίνδυνο αιμορραγίας. Ορισμένες επιπλοκές που συνδέονται με τη διαγνωστική παρακέντηση μπορεί να περιλαμβάνουν επίμονη διαρροή από το σημείο διάτρησης, μόλυνση τραύματος, αιμάτωμα κοιλιακού τοιχώματος ή αδυναμία συλλογής περιτοναϊκού υγρού.
Πώς λειτουργεί η διαγνωστική παρακέντηση;
Η διαδικασία πραγματοποιείται ενώ ο ασθενής κάθεται ή βρίσκεται στην πλάτη του με το κεφάλι του ελαφρώς ανυψωμένο. Ο γιατρός απολυμαίνει την περιοχή όπου χρειάζεται να γίνει η εισαγωγή της βελόνας, στη συνέχεια χορηγεί την αναισθησία και προχωρά στην εισαγωγή της βελόνας μέσω της χρήσης υπέρηχου. Η μέση διάρκεια της διαδικασίας είναι περίπου 20 έως 30 λεπτά, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ασθενής πρέπει να παραμείνει ακίνητος, εκτός εάν έχει δοθεί διαφορετική εντολή από το ιατρικό προσωπικό. Στο τέλος της διαγνωστικής παρακέντησης, η εξεταζόμενη περιοχή δένεται με γάζα και ο ασθενής παραμένει υπό επιτήρηση για περίπου μία ώρα.
