Αρθρόδεση των ραχιαίων σπονδύλων

Η αρθρόδεση των ραχιαίων σπονδύλων είναι μια χειρουργική τεχνική που επιτρέπει σε κάποιον να ενώσει τα οστά στο τμήμα του ώμου της σπονδυλικής στήλης για να τα σταθεροποιήσει για να μειώσει οποιοδήποτε πόνο ή παραμόρφωση.

Ποια είναι η ένωση των ραχιαίων σπονδύλων;

Η ένωση των ραχιαίων σπονδύλων επιτρέπει την ενοποίηση των οστών της σπονδυλικής στήλης με ή χωρίς την εισαγωγή μεταλλικών (από χάλυβα ή τιτάνιο) και μη μεταλλικών εμφυτευμάτων (βίδες, άγκιστρα, ράβδοι, πλάκες). Εφόσον η ένωση είναι συμπαγής, μπορεί να χρειαστεί ένα οστικό μόσχευμα, το οποίο λαμβάνεται συχνά από την λαγόνια ακρολοφία, αλλά μπορεί επίσης να προέρχεται από την κνήμη, είτε από τον ίδιο τον ασθενή είτε από έναν δότη, ή μπορεί να είναι συνθετικής προέλευσης.

Ποιοι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν σε αρθρόδεση των ραχιαίων σπονδύλων;

Η αρθρόδεση των ραχιαίων σπονδύλων ενδείκνυται για ασθενείς που πάσχουν από σκολίωση, κύφωση, όγκους, αστάθεια, κατάγματα ή εκφυλισμό των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Γιατί απαιτείται νοσοκομειακή περίθαλψη;

Η διαδικασία πραγματοποιείται μέσω οπίσθιας προσέγγισης με διάτρηση στην κεντρική περιοχή της πλάτης. Σε περιπτώσεις όπου πραγματοποιείται η πρόσθια προσέγγιση, η τομή γίνεται στο πλευρικό τμήμα του θώρακα. Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία. Σε περιπτώσεις σκολίωσης μπορεί να διαρκέσει έως και 4 ώρες. Επιπλέον, η πρόσθια προσέγγιση απαιτεί από τον ασθενή να παραμείνει με έναν σωλήνα μέσα στο στήθος για τις πρώτες ημέρες μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Ποια είναι μειονεκτήματα της αρθρόδεσης των ραχιαίων σπονδύλων;

Τυπικά, τα μοσχεύματα από έναν δότη δεν επουλώνονται, όπως και εκείνα που γίνονται με θραύσματα οστών που λαμβάνονται από τον ίδιο ασθενή. Επιπλέον, όταν η επέμβαση εκτελείται χωρίς την εισαγωγή εμφυτευμάτων υπάρχει μια μικρή πιθανότητα εξάρθρωσης που μπορεί αργότερα να απαιτήσει επιπλέον χειρουργική επέμβαση.

Είναι ένωση των οσφυϊκών σπονδύλων επώδυνη ή / και επικίνδυνη;

Η αρθρόδεση των ραχιαίων σπονδύλων είναι μια ασφαλής διαδικασία υπό τον όρο ότι εκτελείται από έμπειρους και εξειδικευμένους χειρουργούς. Ωστόσο, υπάρχει πιθανός κίνδυνος βλάβης του νωτιαίου μυελού, αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ή μετεγχειρητικού πόνου.

Επακόλουθα

Η διαδικασία επούλωσης διαρκεί τουλάχιστον τρεις μήνες. Εν τω μεταξύ, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει κορσέ, αλλά η πλήρης ακινησία δεν συνιστάται. Στην πραγματικότητα, συνιστάται οι ασθενείς να περπατούν όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς να καταβάλλουν υπερβολικές προσπάθειες (όπως η προσπάθεια ανύψωσης). Επιπλέον, η διαδικασία επούλωσης του οστικού μοσχεύματος θα παρακολουθείται με τη χρήση ακτινών Χ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητο να γίνει μια αξονική τομογραφία (CT) ή μία μαγνητική τομογραφία (MRI) μετά την επέμβαση. Γενικά, μετά το πέρας των τριών πρώτων μηνών της ανάρρωσης, είναι δυνατόν να εξεταστεί και η φυσικοθεραπεία ως επιλογή.

Πρότυπα προετοιμασίας

Την ημέρα της εισαγωγής (ημέρα της επέμβασης), ο ασθενής καλείται να φέρει τα αποτελέσματα όλων των εξετάσεων που έγιναν πριν από την επέμβαση και να ακολουθήσει τις οδηγίες που έχουν δοθεί από τον γιατρό σχετικά με τα τρόφιμα και τα φάρμακα που λαμβάνονται τακτικά.