Η ένωση των οσφυϊκών σπονδύλων είναι μια χειρουργική τεχνική που επιτρέπει σε κάποιον να ενώσει τα οστά στην οσφυϊκή περιοχή της σπονδυλικής στήλης προκειμένου να τα σταθεροποιήσει και να μειώσει τον πόνο ή την παραμόρφωση.
Τι είναι η αρθρόδεση των οσφυϊκών σπονδύλων;
Η αρθρόδεση των οσφυϊκών σπονδύλων επιτρέπει την ενοποίηση των οστών της οσφυϊκής μοίρας με ή χωρίς την εισαγωγή μεταλλικών (από χάλυβα ή τιτάνιο) και μη μεταλλικών εμφυτευμάτων (βίδες, άγκιστρα, ράβδοι, πλάκες). Δεδομένου ότι η ενοποίηση των οστών είναι στερεή απαιτεί ένα οστικό μόσχευμα, το οποίο μπορεί να ληφθεί από την λαγόνια ακρολοφία, ή την κνήμη, είτε από τον ίδιο τον ασθενή ή από έναν δότη, ή μπορεί να είναι συνθετικής προέλευσης.
Ποιοι ασθενείς μπορούν να υποβληθούν σε αρθρόδεση των οσφυϊκών σπονδύλων;
Η ένωση των οσφυϊκών σπονδύλων υποδεικνύεται σε περιπτώσεις αστάθειας της σπονδυλικής στήλης, εκφυλισμού μεσοσπονδύλιων δίσκων ή καταγμάτων.
Γιατί είναι απαιτούμενη η νοσηλεία;
Η πρόσθια προσέγγιση γίνεται μέσω μιας τομής στο αριστερό τμήμα της κοιλίας ή, εναλλακτικά, στο κέντρο της κοιλίας. Η οπίσθια προσέγγιση πραγματοποιείται μέσω μιας τομής που γίνεται στο κεντρικό τμήμα της πλάτης. Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται υπό ολική αναισθησία επεμβαίνοντας στην πλάτη του ασθενούς. Πρόκειται για μια μακρά διαδικασία που απαιτεί από τον ασθενή να παραμείνει στο νοσοκομείο για 2 έως 5 ημέρες.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της αρθρόδεσης των οσφυϊκών σπονδύλων;
Η πρόσθια προσέγγιση προσφέρει το πλεονέκτημα ότι δεν επηρεάζει ούτε τους μύες της πλάτης ούτε τα νεύρα. Επιπλέον, φαίνεται να εξασφαλίζει καλύτερα αποτελέσματα. Η οπίσθια προσέγγιση ήταν επιτυχής σε 60-70% των περιπτώσεων. Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με την παρουσία σαφούς αστάθειας λόγω ενός κατάγματος ή σπονδυλολίσθησης.
Είναι η ένωση των οσφυϊκών σπονδύλων επώδυνη και / ή επικίνδυνη;
Η εμπειρία του χειρούργου και η εξειδίκευση του στις θέσεις στις οποίες εκτελείται η αρθρόδεση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι κρίσιμη για την εξασφάλιση της επιτυχίας της παρέμβασης. Ο κύριος κίνδυνος είναι ότι ίσως το μόσχευμα δεν επουλωθεί ή ο ασθενής παρουσιάσει εξάρθρωση (συνηθέστερη στην απουσία εμφυτευμάτων).
Επιπλέον, υπάρχει η πιθανότητα βλάβης στα αιμοφόρα αγγεία που κατευθύνονται προς τα πόδια, το έντερο ή τον ουρητήρα και, στην περίπτωση των ανδρών, παλινδρομική εκσπερμάτιση (για επέμβαση κοντά στους σπονδύλους L5 και S1). Άλλοι πιθανοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν τις κήλες, τη βλάβη στο διάφραγμα, τους νεφρούς, τις ρίζες των νεύρων ή του νωτιαίου μυελού, αιμορραγία και λοίμωξη.
Παρακολούθηση
Η διαδικασία ανάρρωσης διαρκεί τουλάχιστον τρεις μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων μπορεί να χρειαστεί στήριξη, για παράδειγμα με την χρήση ανατομικού κορσέ. Εν τω μεταξύ θα είναι απαραίτητο να παρακολουθείται η διαδικασία επούλωσης μέσω ακτινογραφιών. Μπορεί επίσης να χρειαστεί αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία. Η σωματική δραστηριότητα πρέπει να αποκατασταθεί σταδιακά και μόνο τρεις μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση μπορεί κανείς να αρχίσει την αποκατάσταση.
Πρότυπα προετοιμασίας
Κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο πριν από τη επέμβαση, ο ασθενής θα πρέπει να φέρει τα αποτελέσματα όλων των εξετάσεων που έγιναν πριν από την επέμβαση και να ακολουθήσει τις οδηγίες του γιατρού σχετικά με τα τρόφιμα και τα φάρμακα που χρησιμοποιεί τακτικά.
