Το σάρκωμα μαλακών ιστών είναι ένα είδος καρκίνου που ξεκινά στους μαλακούς ιστούς του σώματος. Οι μαλακοί ιστοί περιλαμβάνουν τους μύες, λίπος, αιμοφόρα αγγεία, νεύρα, τένοντες και το τοίχωμα των τενόντων, που περιβάλλει και υποστηρίζει τα όργανα του σώματος. Αν και το σάρκωμα των μαλακών ιστών μπορεί να αναπτυχθεί οπουδήποτε στο σώμα, ανευρίσκεται πιο συχνά στις κοιλιακές περιοχές των χεριών και ποδιών.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη σαρκώματος μαλακών ιστών, ανάλογα με την επηρεασμένη περιοχή του σώματος.
Τα λειομυοσαρκώματα αναπτύσσονται στον μυϊκό ιστό.
Το λιποσαρκώματα αναπτύσσονται στον λιπώδη ιστό.
Τα αγγειοσαρκώματα αναπτύσσονται στα κύτταρα των αιμοφόρων ή λεμφικών αγγείων.
Γαστρεντερικοί στρωματικοί όγκοι αναπτύσσονται στους συνδετικούς ιστούς που στηρίζουν τα όργανα του πεπτικού συστήματος.
Κάποια είδη σαρκώματος μαλακών ιστών συμβαίνουν στα παιδιά, εφήβους και νέους ενήλικες, αν και είναι πιθανότερο να αναπτυχθούν σε άτομα πάνω από 30 ετών.
Συμπτώματα
Ένα σάρκωμα μαλακών ιστών μπορεί να μην προκαλέσει σημεία και συμπτώματα στα πρώιμα στάδια. Καθώς αυξάνεται ο όγκος, τα συμπτώματα μπορεί να γίνονται εμφανή και πιο ορατά ανάλογα με την τοποθεσία του όγκου.
Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν μια εμφανή διόγκωση ή οίδημα και πόνο όταν πιέζεται η επηρεασμένη περιοχή.
Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Χρόνιος βήχας και δυσκολία αναπνοής (Ένα σάρκωμα στον πνεύμονα)
Κοιλιακό άλγος, εμετός και δυσκοιλιότητα (Ένα σάρκωμα στην κοιλία)
Αιμορραγία από τον κόλπο και πόνος στο κατώτερο μέρος της κοιλίας (Ένα σάρκωμα στη μήτρα)
Αίτια
Το ακριβές αίτιο του σαρκώματος μαλακών ιστών παραμένει άγνωστο. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι ο καρκίνος συμβαίνει όταν τα κύτταρα αναπτύσσουν λάθη (μεταλλάξεις) στο DNA τους. Αυτό προκαλεί τα κύτταρα να αναπτύσσονται ανώμαλα και εκτός ελέγχου. Συγκέντρωση ανώμαλων κυττάρων σχηματίζουν μια μάζα, που λέγεται όγκος που μπορεί να αναπτυχθεί και να επιτεθεί σε γειτονικά όργανα και να επεκταθεί σε άλλες περιοχές του σώματος.
Το είδος του κυττάρου που αναπτύσσει την γενετική μετάλλαξη καθορίζει από τι είδους σάρκωμα μαλακών ιστών θα πάσχει το άτομο. Μερικά είδη σαρκωμάτων μαλακών ιστών περιλαμβάνουν:
Κυψελιδικό σάρκωμα μαλακών μορίων
Αγγειοσάρκωμα
Σάρκωμα διαυγών κυττάρων
Επηρμένο δερματοϊνωσάρκωμα
Δεσμοπλαστικός στρογγυλοκυτταρικός όγκος
Επιθηλοειδές αιμαγγειοενδοθηλίωμα
Επιθηλοειδές σάρκωμα
Ραβδοειδής νεφρικός όγκος
Ινοσάρκωμα
Γαστρεντερικός στρωματικός όγκος
Αιμαγγειοσάρκωμα
Συγγενές ινοσάρκωμα
Φλεγμονώδης μυοϊνοβλαστικός όγκος
Σάρκωμα Kaposi
Λειομυοσάρκωμα
Λιποσάρκωμα
Λεμφαγγειοσάρκωμα
Κακόηθες ινώδες ιστιοκύττωμα
Κακόηθες όγκος ελύτρου περιφερικών νεύρων
Μυοϊνωσάρκωμα
Μυξοινοσάρκωμα
Νευροϊνωσάρκωμα
Όγκος επιθηλιακών κυττάρων με περιαγγειακή κατανομή
Ραβδομυοσάρκωμα
Συνοβιοσάρκωμα
Αδιαφοροποίητα, αταξινόμητα σαρκώματα μαλακών ιστών
Επιβαρυντικοί παράγοντες
Μερικοί παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης σαρκώματος μαλακών ιστών περιλαμβάνουν:
Ηλικία (πιο συχνό στους μεσήλικες ή ηλικιωμένους)
Έκθεση σε συγκεκριμένες χημικές ουσίες
Έκθεση σε ακτινοθεραπεία
Συγκεκριμένες γενετικές παθήσεις
Θεραπεία
Οι θεραπευτικές επιλογές για το σάρκωμα μαλακών ιστών εξαρτάται από το μέγεθος, εντόπιση και είδος του όγκου που ταλαιπωρεί το άτομο. Αυτές οι θεραπευτικές επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν:
Χειρουργείο: Είναι η πιο συνηθισμένη θεραπεία για το σάρκωμα μαλακών ιστών και συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση του καρκίνου και μέρους του περιβάλλοντος υγιούς ιστού.
Ακτινοθεραπεία: Η χρήση υψηλής ενεργείας ακτινών (ακτίνες-Χ) για να θανατωθούν τα καρκινικά κύτταρα και να αποτραπεί η εξάπλωση του καρκίνου.
Χημειοθεραπεία: Η χρήση χημικών συστατικών (αντικαρκινικά φάρμακα) για την καταστροφή καρκινικών κυττάρων.
Η χημειοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί μέσω χαπιού, μέσω της φλέβας (ενδοφλεβίως), ή μπορεί να χρησιμοποιηθούν και οι δύο μέθοδοι.
Στοχευμένη φαρμακευτική θεραπεία: Η χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων για να ανασταλούν ανώμαλα σήματα που είναι παρόντα στα κύτταρα του σαρκώματος και τους επιτρέπουν να αυξάνονται και να συσσωρεύονται εκτός ελέγχου.
