Ορισμός
Η νόσος του Whipple είναι μια σπάνια βακτηριακή λοίμωξη που παρεμβαίνει στη φυσιολογική πέψη, εμποδίζοντας το λεπτό έντερο να αφήσει τα θρεπτικά συστατικά να περάσουν στο υπόλοιπο σώμα ώστε να απορροφηθούν (δυσαπορρόφηση).
Η νόσος του Whipple μπορεί επίσης να μολύνει άλλα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, της καρδιάς, των αρθρώσεων και των οφθαλμών. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, καθώς και σε πιθανό θάνατο. Ωστόσο, μια αντιβιοτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της νόσου του Whipple.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της νόσου του Whipple τείνουν να αναπτύσσονται αργά. Ο πόνος των αρθρώσεων είναι το πιο κοινό πρόωρο σύμπτωμα.
Τα γαστρεντερικά σημάδια και συμπτώματα είναι κοινά στη νόσο του Whipple και μπορεί να περιλαμβάνουν:
Διάρροια
Κράμπες στο στομάχι
Πόνο στο στομάχι
Απώλεια βάρους
Άλλα συχνά σημεία και συμπτώματα που σχετίζονται με τη νόσο του Whipple περιλαμβάνουν:
Πόνο στις αρθρώσεις, στα γόνατα και στους καρπούς
Κούραση
Μυϊκή αδυναμία
Χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων (Αναιμία)
Λιγότερο κοινά συμπτώματα της νόσου του Whipple μπορεί να περιλαμβάνουν:
Πυρετό
Χρόνιο βήχα
Διευρυμένους λεμφαδένες
Πόνο στο στήθος
Σκούρο χρώμα του δέρματος
Διευρυμένη σπλήνα
Τα νευρολογικά σημάδια και συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν
:Δυσκολία στο περπάτημα
Βλάβη όρασης
Κρίσεις
Ψυχικές αλλαγές
Απώλεια μνήμης
Αιτίες
Η νόσος του Whipple προκαλείται από τη μόλυνση με το βακτήριο Tropheryma whipplei. Το βακτήριο επηρεάζει την φυσιολογική πέψη του λεπτού εντέρου, εμποδίζοντας την διάσπαση των τροφίμων, όπως τα λίπη και οι υδατάνθρακες, και εμποδίζοντας την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών. Με τον καιρό, η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος.
Η νόσος του Whipple είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη και οι ερευνητές δεν γνωρίζουν πραγματικά από πού προέρχεται ή πώς εξαπλώνεται. Μερικοί πιστεύουν ότι τα άτομα με τη νόσο μπορεί να έχουν ένα γενετικό ελάττωμα στο ανοσοποιητικό τους σύστημα, που τους καθιστά πιο ευάλωτους όταν εκτίθενται στο βακτήριο.
Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο της νόσου του Whipple δεν είναι γνωστοί, αφού τόσο λίγα είναι γνωστά για το βακτήριο που προκαλεί την ασθένεια ούτως ή άλλως. Με βάση ορισμένα πορίσματα ερευνών, φαίνεται ότι είναι πιο πιθανό να επηρεάσει:
Άνδρες
Άτομα ηλικίας 40 ως 60 ετών
Άτομα καυκάσιας φυλής στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη
Επιπλοκές
Οι πιθανές επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν από τη νόσο του Whipple περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Βλάβη των λαχνών, των νηματοειδών προεκβολών που βοηθούν το σώμα να απορροφήσει τα θρεπτικά συστατικά
Εγκεφαλική βλάβη
Βλάβη καρδιακής βαλβίδας
Πιθανό θάνατο
Θεραπεία
Οι θεραπευτικές επιλογές για τη νόσο του Whipple συνήθως περιλαμβάνουν αντιβιοτική αγωγή για να καταστραφούν τα βακτήρια που προκαλούν τη λοίμωξη. Τα συμπτώματα συνήθως βελτιώνονται μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας με αντιβιοτικά, και απομακρύνονται εντελώς μέσα σε περίπου ένα μήνα.
Η θεραπεία για τις συνηθισμένες περιπτώσεις περιλαμβάνει:
Ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται κεφτριαξόνη που χορηγείται μέσω μιας φλέβας (IV) ακολουθούμενη από ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται σουλφαμεθοξαζόλη-τριμεθοπρίμη, για ένα έως δύο χρόνια.
Πιθανές παρενέργειες: αδιαθεσία, έμετος και διάρροια
Η θεραπεία για σοβαρές περιπτώσεις περιλαμβάνει:
Ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται δοξυκυκλίνη (Vibramycin) σε συνδυασμό με το ανθελονοσιακό φάρμακο υδροξυχλωροκίνη (Plaquenil), για 12 έως 18 μήνες.
Πιθανές παρενέργειες: Απώλεια της όρεξης, αδιαθεσία, εμετός και κράμπες στο στομάχι, κεφαλαλγία, διάρροια και ζάλη.
Λόγω της παρατεταμένης χρήσης αντιβιοτικών, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει τακτικούς ελέγχους για την παρακολούθηση της κατάστασης για ανάπτυξη αντοχής στα φάρμακα, καθώς και τη χρήση συμπληρωμάτων βιταμινών και μεταλλικών συμπληρωμάτων για να εξασφαλιστεί η σωστή διατροφική υποστήριξη.
