Ορισμός
Η νευροκαρδιογενής συγκοπή είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες λιποθυμίας. Η λιποθυμία, που ονομάζεται επίσης συγκοπή, είναι γνωστή ως σύντομη απώλεια της συνείδησης. Συμβαίνει όταν υπάρχει προσωρινός περιορισμός της ροής του αίματος προς τον εγκέφαλο, προκαλώντας μια απότομη πτώση του καρδιακού ρυθμού και των επιπέδων της αρτηριακής πίεσης. Αυτή η διαταραχή της ροής του αίματος που οδηγεί σε λιποθυμία μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως από τη θέα αίματος, τις κρίσεις, το χαμηλό σάκχαρο στο αίμα, την έντονη συναισθηματική δυσφορία και την παρατεταμένη ορθοστασία.
Η νευροκαρδιογενής συγκοπή γενικά δεν απαιτεί καμία θεραπεία, καθώς είναι μια αβλαβής προσωρινή δυσλειτουργία στο αυτόνομο νευρικό σύστημα. Ένας γιατρός ίσως να συστήσει μερικές ιατρικές εξετάσεις για να αποκλείσει τις πιο σοβαρές αιτίες λιποθυμίας, όπως οι καρδιακές διαταραχές, και να παράσχει μια σωστή διάγνωση για περαιτέρω θεραπεία, εφόσον είναι απαραίτητο.
Συμπτώματα
Πριν τη λιποθυμία, μπορεί κανείς να βιώσει τα ακόλουθα:
Ζαλάδα
Αστάθεια
Ναυτία
Κρύο ιδρώτα
Χασμουρητό
Ωχρή εμφάνιση στο δέρμα
Μείωση της όρασης
Η επαναφορά από ένα επεισόδιο νευροκαρδιογενούς συγκοπής συνήθως συμβαίνει μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό. Η επαναφορά σε όρθια στάση σε μικρό χρονικό διάστημα αυξάνει το ρίσκο μιας δεύτερης λιποθυμίας.
Αιτίες
Η νευροκαρδιογενής συγκοπή συμβαίνει όταν ένα συγκεκριμένο ερέθισμα προκαλέσει στο τμήμα του νευρικού συστήματος που ρυθμίζει τον καρδιακό ρυθμό και τα επίπεδα αρτηριακής πίεσης, μια προσωρινή δυσλειτουργία. Η πτώση της αρτηριακής πίεσης και η επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού περιορίζει την παροχή αίματος στον εγκέφαλο και προκαλεί λιποθυμία. Ένα απλό επεισόδιο νευροκαρδιογενούς συγκοπής ή συγκοπής που έχει προκληθεί από το νευρικό σύστημα είναι το πιο συνηθισμένο είδος λιποθυμίας.
Τα πιο συνηθισμένα ερεθίσματα της νευροκαρδιογενούς συγκοπής περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Παρατεταμένη ορθοστασία
Το να σηκωθεί κανείς γρήγορα
Έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες
Η θέα αίματος
Αιμοληψία
Ο φόβος της σωματικής βλάβης
Ένα αγχωτικό περιστατικό
Τράβηγμα κατά τη διάρκεια της κίνησης του εντέρου
Αφυδάτωση
Έλλειψη ύπνου
Πείνα
Έντονες κράμπες κατά την εμμηνόρροια
Μη ελεγχόμενος διαβήτης
Ορισμένα φάρμακα
Ορισμένες ιατρικές παθήσεις που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα
Θεραπεία
Στις περισσότερες περιπτώσεις νευροκαρδιογενούς συγκοπής η θεραπεία δεν είναι απαραίτητη. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, όπου τα λιποθυμικά επεισόδια είναι πιο συχνά, ο κύριος στόχος είναι η εύρεση της πραγματικής αιτίας. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει μία από τις ακόλουθες επιλογές θεραπείας:
Μιδοδρίνη: Ένα είδος φαρμάκου που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της χαμηλής αρτηριακής πίεσης
Συγκεκριμένες ασκήσεις ποδιών ώστε να μειωθεί η συσσώρευση του αίματος στα πόδια
Την χρήση καλτσών διαβαθμισμένης συμπίεσης ώστε να βελτιωθεί η κυκλοφορία του αίματος
Την εκμάθηση τρόπων τεντώματος των μυών στα πόδια, στα χέρια και στον κορμό μέσα από συγκεκριμένες ασκήσεις
Την προσθήκη επιπλέον αλατιού στα ημερήσια γεύματα
Την αύξηση της πρόσληψης καλίου
Λήψη άφθονων υγρών για την κατάλληλη ενυδάτωση
Την αποφυγή της παρατεταμένης ορθοστασίας
Εκπαίδευση με την μέθοδο της νευροανάδρασης: Μία τεχνική που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο του αυξημένου καρδιακού παλμού , με την αποστολή προειδοποιητικών σημαδιών μέσω ηλεκτρικών αισθητήρων κατά τη διάρκεια ασυνήθιστης καρδιακής δραστηριότητας
Επέμβαση, εφόσον κριθεί απαραίτητο (εισαγωγή ενός ηλεκτρικού βηματοδότη για τη ρύθμιση της καρδιακής συχνότητας)
Πρόληψη
Η απόλυτη πρόληψη της νευροκαρδιογενούς συγκοπής είναι απίθανη, ακόμη και με θεραπεία. Κάποια μέτρα που μπορούν να βοηθήσουν κάποιον κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου είναι η τοποθέτηση σε οριζόντια θέση και η ανύψωση των ποδιών ώστε η βαρύτητα να κατευθύνει το αίμα πίσω στον εγκέφαλο.
