Η νευρογενής βουλιμία, συχνά αποκαλούμενη ως βουλιμία, είναι μία σοβαρή διατροφική διαταραχή που μπορεί να είναι και απειλητική για τη ζωή. Τα άτομα που πάσχουν από βουλιμία προσπαθούν να ελέγξουν το βάρος τους περιορίζοντας την πρόσληψη φαγητού, στη συνέχεια τρώγοντας υπερβολικά και ανεξέλεγκτα και τελικά, απαλλάσσοντας το σώμα τους από τις επιπλέον θερμίδες αναγκάζοντας τον εαυτό τους να κάνουν εμετό ή λαμβάνοντας καθαρκτικά. Η βουλιμία μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε δύο τύπους:

Τύπος κάθαρσης: συστηματική πρόκληση εμετού και κατάχρηση καθαρτικών για την αποφυγή πρόσληψης βάρους

Τύπος μη κάθαρσης: νηστεία, αυστηρές δίαιτες και υπερβολική άσκηση για την αποφυγή πρόσληψης βάρους

 

Τα άτομα που πάσχουν από βουλιμία συνήθως νιώθουν ενοχές και ντρέπονται όταν τρώνε γιατί φοβούνται ότι αυτό θα οδηγήσει στην αύξηση του βάρους τους. Γι’ αυτό το λόγο κρυφά «καθαρίζουν» τον οργανισμό τους. Η βουλιμία μπορεί να ξεπεραστεί με δυσκολία· ωστόσο, με τη σωστή θεραπεία, και την προσαρμογή σε ένα υγιέστερο διατροφικό πλάνο η διαταραχή μπορεί να αποκατασταθεί.

 

Συμπτώματα

Πιθανά σημεία και συμπτώματα βουλιμίας περιλαμβάνουν:

Φόβος πρόσληψης κιλών

Φόβος ή αδυναμία να ελεγχθεί η διατροφική συμπεριφορά

Ανησυχία για το βάρος και το σχήμα του σώματος

Προκληση εμετού ή υπερβολική άσκηση

Χρήση καθαρκτικών, διουρητικών ή ενεμάτων

Περιορισμός των θερμίδων ή αποφυγή συγκεκριμένων τροφών

 

Τα περισσότερα άτομα με βουλιμία έχουν φυσιολογικό ή ελαφρώς αυξημένο βάρος, γεγονός που αποκρύβει από τον περίγυρο την υποκείμενη διαταραχή. Πιθανά κρούσματα κινδύνου:

Ανησυχία ή παράπονα για το πάχος του σώματός τους

Αρνητική συμπεριφορά ως προς την εικονα του σώματός τους

Άρνηση να κυκλοφορήσουν δημοσίως

Υπερβολική άσκηση

Ύπαρξη πληγών ή ουλών σε δάχτυλα και χέρια

Χρήση της τουαλέτας αμέσως μετά τα γεύματα

Ανεξέλεγκτη πρόσληψη φαγητού

 

Αίτια

Τα ακριβή αίτια της βουλιμίας είναι άγνωστα. Πολλοί παράγοντες πιθανώς πυροδοτούν την ανάπτυξη της διατροφικής διαταραχής, όπως ψυχική υγεία, κοινωνική πίεση, γενετικό υπόβαθρο, ψυχολογικά προβλήματα και άλλα.

 

Παράγοντες κινδύνου

Παράγοντες που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της βουλιμίας είναι:

Ηλικία (εφηβεία ή περίοδος ενηλικίωσης)

Γενετικό υπόβαθρο

Παχυσαρκία κατά την παιδική ηλικία

Ψυχολογικές και συναισθηματικές διαταραχές ( κακή εικόνα του σώματος, στρες, βαρεμάρα, άλλα)

Κοινωνική πίεση

Πιέσεις σε αθλητικό ή εργασιακό περιβάλλον

 

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές της βουλιμίας μπορεί να περιλαμβάνουν:

Καρδιακά προβλήματα

Κατεστραμμένα δόντια και ούλα

Αφυδάτωση

Δυσκοιλιότητα

Διαταραχή του έμμηνου κύκλου

Λανθασμένη χρήση φαρμάκων ή κατάχρηση αλκόολ

Άγχος και κατάθλιψη

Οίδημα του λάρυγγα

Αυτοκτονία

 

Θεραπεία

Το πρώτο βήμα για την καταπολέμηση της βουλιμίας είναι να αναγνωριστεί το πρόβλημα. Η πιο αποτελεσματική θεραπεία ώστε να θεραπευτεί η βουλιμία είναι ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας και αντικαταθλιπτικών.

Ψυχοθεραπεία: ομιλητική θεραπεία και ψυχολογική συμβουλευτική. Συνήθως περιλαμβάνει συζήτηση των σχετικών θεμάτων που οδηγεί στη διαταραχή.

 

Τρεις τύποι ψυχοθεραπείας περιλαμβάνουν:

Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία: βοηθάει στην ταυτοποίηση ασθενικών, αρνητικών συμπεριφορών και στην αντικατάσταση αυτών με υγιεινές θετικές

Οικογενειακή θεραπεία: βοηθάει την οικογένεια να ελέγξει και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που η βουλιμία μπορεί να προκαλέσει στην ανάπτυξη ενός έφηβου και στην οικογένεια ως σύνολο

Διαπροσωπική ψυχοθεραπεία: βοηθάει στη βελτίωση της επικοινωνίας και την επίλυση προβλημάτων μέσα σε στενές σχέσεις

Άλλες μορφές θεραπείας περιλαμβάνουν:

Διατροφολόγια που βοηθούν στην απόκτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών για καλή θρέψη

Έλεγχο του στρες

Λήψη φαρμάκων όπως η φλουοξετίνη (Prozac) που βοηθούν στην ελάττωση των συμπτωμάτων της βουλιμίας

Εισαγωγή σε νοσοκομείο εάν αυτό κριθεί απαραίτητο

 

Πρόληψη

Μερικές συστάσεις για την αποφυγή της βουλιμίας περιλαμβάνουν:

Αποκατάσταση μίας υγειούς εικόνας για το σώμα

Επίσκεψη σε παιδίατρο που θα αναγνωρίσει πρώιμες ενδείξεις μίας διατροφικής διαταραχής και θα αποτρέψει την ανάπτυξή της δίνοντας οδηγίες

Συζήτηση με κάποιο φίλο ή αγαπημένο πρόσωπο για σχετικά θέματα που μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μιας διατροφικής διαταραχής