Ορισμός
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος είναι μια ιατρική πάθηση που συμβαίνει όταν το λίπος συλλέγεται στο ήπαρ των ανθρώπων, που πίνουν χαμηλές ποσότητες αλκοόλ ή δεν πίνουν καθόλου. Πρόκειται για μια πολύ συχνή πάθηση και συνήθως δεν παρουσιάζει συμπτώματα ή οδηγεί σε επιπλοκές. Εντούτοις, σε ορισμένες περιπτώσεις το συσσωρευμένο λίπος μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή ή σε ουλώδες ήπαρ, κάτι που αποτελεί μια πιο σοβαρή πάθηση που ονομάζεται μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα. Η πιο σοβαρή περίπτωση μη αλκοολικής λιπώδους νόσου μπορεί να προχωρήσει σε ηπατική ανεπάρκεια.
Συμπτώματα
Κανονικά, δεν υπάρχουν ορατά συμπτώματα της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος. Ωστόσο, εάν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά μπορεί να είναι: πόνος στο επάνω δεξιά μέρος της κοιλιακής χώρας, εξάντληση και απώλεια βάρους. Εάν κάποιο από αυτά τα συμπτώματα που ανησυχούν το άτομο είναι παρόν, συνιστάται η επίσκεψη στο γιατρό.
Αίτια
Η μη αλκοολούχα λιπώδης νόσος του ήπατος συμβαίνει όταν συσσωρεύεται λίπος στον ιστό του ήπατος, επειδή το ήπαρ αντιμετώπιζε προβλήματα στη διάσπαση των λιπών. Το ακριβές αίτιο δεν είναι γνωστό, καθώς υπάρχουν πολλές διαφορετικές ιατρικές παθήσεις που μπορούν να συσχετιστούν με τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο. Συνεπώς, είναι πραγματικά δύσκολο να επισημάνουμε ένα αίτιο.
Τύποι
Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι μη αλκοολούχας λιπώδους νόσου, καθώς η ασθένεια μπορεί να είναι αβλαβής ή να προχωρήσει σε μια θανατηφόρα ιατρική πάθηση. Οι διάφοροι τύποι είναι:
Αλκοολικό λιπώδες ήπαρ – πολύ κοινή, αλλά αβλαβής ιατρική πάθηση. Η απλούστερη μορφή αυτής της ασθένειας προκαλεί συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, αλλά δεν οδηγεί σε επιπλοκές. Είναι φυσιολογικό το λίπος να συσσωρεύεται στο ήπαρ, χωρίς να βλάπτει απαραιτήτως το άτομο.
Μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα – μικρός αριθμός περιπτώσεων μη αλκοολικής λιπώδους νόσου μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του ήπατος, που εμποδίζει την κανονική λειτουργία του ήπατος και προκαλεί ουλές ή κίρρωση.
Κίρρωση που σχετίζεται με την αλκοολική λιπώδη νόσο είναι η φλεγμονή του ήπατος, η οποία προκαλεί ουλές στον ιστό του ήπατος με την πάροδο του χρόνου. Οι ουλές είναι τόσο εκτεταμένες, ώστε το ήπαρ δε μπορεί να λειτουργήσει σωστά, με αποτέλεσμα να συμβαίνει η ηπατική ανεπάρκεια.
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχουν πολλές ιατρικές παθήσεις που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης της μη αλκοολούχας λιπώδους νόσου. Μερικά από αυτά είναι:
Παχυσαρκία
Υψηλή χοληστερόλη
Πάρα πολλά τριγλυκερίδια στο αίμα
Υπνική άπνοια
Διαβήτης (τύπος 2)
Μεταβολικό σύνδρομο
Γαστρική παράκαμψη
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Υποθυρεοειδισμός
Υποϋποφυσισμός
Θεραπεία
Δεν υπάρχει τακτική θεραπεία για τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο, οπότε η προσέγγιση περιλαμβάνει συνήθως την αντιμετώπιση των συνθηκών που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο είναι παχύσαρκο, οι γιατροί θα προτείνουν την κατάλληλη διατροφή, ασκήσεις ή άλλους τρόπους που θα βοηθήσουν το άτομο να χάσει βάρος. Επίσης, οι γιατροί μπορεί να συστήσουν εμβολιασμούς κατά της ηπατίτιδας Α και Β, που θα προστατεύσουν το άτομο από ιούς που μπορεί να οδηγήσουν σε ηπατική βλάβη.
Ορισμένα μέτρα αυτο-φροντίδας, που μπορούν να αποτρέψουν ή να ελέγξουν τη αλκοολική λιπώδη νόσο, είναι:
Απώλεια βάρους – συγκεκριμένο πλάνο άσκησης και καλό διατροφικό πλάνο που θα βοηθήσει ένα άτομο να χάσει βάρος, να παραμείνει υγιές και να μειώσει τον κίνδυνο περαιτέρω επιπλοκών
Υγιεινή διατροφή που θα βοηθήσει στην βελτίωση της κατάστασης
Υγιεινές επιλογές τροφών – πολλά φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως
Άσκηση-σχεδόν καθημερινά, ώστε να βοηθήσει το άτομο να παραμείνει ενεργό και υγιές και να χάσει βάρος
Δραστηριοποίηση – για τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα
Μείωση της χοληστερόλης – εάν ένα άτομο έχει υψηλή χοληστερόλη, θα πρέπει να προσέξει την πρόσληψη τροφής και να χρησιμοποιήσει φάρμακα που βοηθούν στη μείωση της χοληστερόλης
Έλεγχος του διαβήτη – εάν ένα άτομο πάσχει από διαβήτη, είναι καλό να το ελέγξει για να αποτραπεί περαιτέρω εξέλιξη
Αποφυγή αλκοόλ – μην πίνετε καθόλου αλκοόλ ή πιείτε μετριοπαθώς, για να προστατεύσετε το ήπαρ σας
Αυτά τα μέτρα αυτό-φροντίδας μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη μείωση των παραγόντων κινδύνου, οι οποίοι με τη σειρά τους μπορούν να αυξήσουν τα σημάδια και την πιθανή πρόοδο της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος.