Κάταγμα ισχίου

Το κάταγμα ισχίου είναι ένας σοβαρός τραυματισμός στους γοφούς με πιθανές απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές. Ο κίνδυνος κατάγματος του ισχίου αυξάνεται με την ηλ

Τα οστά τείνουν να εξασθενούν με την ηλικία (οστεοπόρωση) και επομένως, οι ηλικιωμένοι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κάκωσης ισχίου. Συχνές αιτίες του κατάγματος του ισχίου σε ηλικιωμένους ανθρώπους το παραπάτημα και πτώση στο έδαφος, μερικές φορές εξαιτίας κακής όρασης, προβλημάτων ισορροπίας ή πολλαπλών φαρμάκων.

Η γενική θεραπεία για κάταγμα ισχίου είναι η χειρουργική επέμβαση ή η αντικατάσταση ισχίου, ακολουθούμενη από παρατεταμένη φυσική θεραπεία. Η διατήρηση της πυκνότητας των οστών και η αποφυγή πτώσεων μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ενός κατάγματος ισχίου.

 

Συμπτώματα:

Τα συμπτώματα ενός κατάγματος ισχίου συμπεριλαμβάνουν:

Ανικανότητα κίνησης άμεσα μετά την πτώση.

Εκτενής πόνος στον γοφό ή την άρθρωση.

Μούδιασμα, μελάνιασμα και πρήξιμο γύρω από την πληγείσα περιοχή.

Ανικανότητα εναπόθεσης βάρους στο πόδι όπου είναι τραυματισμένος ο γοφός.

Κοντύτερο πόδι στην πλευρά με το τραυματισμένο ισχίο.

 

Αίτια:

 

Τα κατάγματα του ισχίου που προκαλούνται από σοβαρή πρόσκρουση, όπως σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, μπορούν να εμφανιστούν σε άτομα όλων των ηλικιών. Στους ηλικιωμένους ανθρώπους, τα κατάγματα του ισχίου συνήθως προκύπτουν από πτώσεις. Σε άτομα με πολύ αδύναμα οστά, τα κατάγματα του ισχίου μπορεί να εμφανιστούν μόνο και μόνο με το να στέκεται το άτομο στο ένα πόδι ή να το στρίψει..

 

Παράγοντες κινδύνου:

 

Ο πιο κοινός παράγοντας κινδύνου για κάταγμα ισχίου είναι η προχωρημένη ηλικία. Το ρίσκο κατάγματος του γοφού αυξάνεται όσο αυξάνεται και η ηλικία. Αυτό μπορεί να συμβαίνει εξαιτίας:

 

• Μειωμένη οστική πυκνότητα και μυϊκή μάζα.
• Προβλήματα όρασης και ισορροπίας που οδηγούν σε πτώσεις.

 

Άλλοι παράγοντες κινδύνου για κάταγμα ισχίου περιλαμβάνουν:

 

• Φύλο: Περισσότερο από το ήμισυ των περιπτώσεων κατάγματος του ισχίου είναι στις γυναίκες. Η μείωση των επιπέδων οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση επιταχύνει μείωση της οστικής πυκνότητας.
• Χρόνιες ιατρικές παθήσεις: Οι ενδοκρινολογικές διαταραχές μπορούν να οδηγήσουν σε εύθραυστα οστά, ενώ οι εντερικές διαταραχές μπορούν να μειώσουν την απορρόφηση της βιταμίνης D και του ασβεστίου και να οδηγήσουν σε εξασθενημένα οστά. Η εξασθένηση αυξάνει τον κίνδυνο πτώσης.
• Φάρμακα: Ορισμένα φάρμακα όπως η κορτιζόνη μπορεί να εξασθενίσουν τα οστά μετά από παρατεταμένη χρήση. Άλλα φάρμακα ή συνδυασμοί φαρμάκων μπορεί να προκαλέσουν ζάλη και να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσης.
• Υποσιτισμός: Η έλλειψη ασβεστίου και βιταμίνης D κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας μειώνει την αύξηση της οστικής μάζας και αυξάνει τον κίνδυνο θραύσης στο μέλλον. Οι σοβαρές διατροφικές διαταραχές μπορούν να στερήσουν τον οργανισμό από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την κατασκευή των οστών.
• Σωματική αδράνεια: Οι ασκήσεις βάρους, όπως το περπάτημα, βοηθούν στην ενίσχυση των οστών και των μυών και μειώνουν τον κίνδυνο πτώσεων και καταγμάτων. Χωρίς τακτικές ασκήσεις η οστική πυκνότητα μπορεί να είναι χαμηλή.
• Χρήση καπνού και οινοπνεύματος: Αυτό μπορεί να επηρεάσει την διαδικασία κατασκευής και συντήρησης των οστών, οδηγώντας σε απώλεια οστικής μάζας.

 

Επιπλοκές:

 

Ένα κάταγμα ισχίου μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μελλοντική ανεξαρτησία ή ακόμα και να μειώσει τη διάρκεια ζωής του ανθρώπου. Περίπου οι μισοί άνθρωποι που υποφέρουν από κάταγμα ισχίου χάνουν τη δυνατότητα να ζουν ανεξάρτητα στο μέλλον.

Ένα κάταγμα του ισχίου που απαιτεί παρατεταμένη ακινητοποίηση μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες επιπλοκές:

 

• Θρόμβοι αίματος στα πόδια ή στους πνεύμονες
• Πληγές κατάκλισης
• Πνευμονία
• Λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος
• Περαιτέρω απώλεια μυϊκής μάζας

 

Περεταίρω, ένα κάταγμα ισχίου αυξάνει τον κίνδυνο αποδυνάμωσης των οστών και κατ’ επέκταση την πιθανότητα μελλοντικών πτώσεων, κάτι που συνεπάγεται σε αύξηση του κινδύνου ενός ακόμη κατάγματος στο ισχίο.

 

Πρόληψη:

 

Οι παρακάτω συμβουλές μπορούν να σας βοηθήσουν να αποφύγετε τις πτώσεις και να διατηρήσετε υγιή οστά:

 

• Επαρκές ασβέστιο και βιταμίνη D.
• Τακτική άσκηση για την ενίσχυση των οστών και τη βελτίωση της ισορροπίας.
• Αποφύγετε το κάπνισμα ή την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
• Αφαιρέστε τους κινδύνους στο σπίτι.
• Σηκωθείτε αργά.
• Εξετάζετε τακτικά τα μάτια σας.
• Αν έχετε πρόβλημα αστάθειας, περπατήστε με μπαστούνι ή με περιπατητήρα.
• Ελέγξτε τα φάρμακα για παρενέργειες.