Ορισμός

Όταν ένα αιμοφόρο αγγείο σπάσει μέσα στον εγκέφαλο ή ανάμεσα στον εγκέφαλο και το κρανίο, εμφανίζεται ένα ενδοκρανιακό αιμάτωμα. Το αιμάτωμα (συλλογή αίματος) συμπιέζει τον ιστό του εγκεφάλου. Αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί όταν το υγρό γύρω από τον εγκέφαλο δεν μπορεί να απορροφήσει τη δύναμη ενός ξαφνικού χτυπήματος ή μιας απότομης στάσης. Ο εγκέφαλος μπορεί να γλιστρήσει με δύναμη προς το εσωτερικό τοίχωμα του κρανίου και έτσι να τραυματιστεί. Ορισμένοι τραυματισμοί στο κεφάλι, όπως διάσειση, μπορούν να είναι δευτερεύοντες, εντούτοις ένα ενδοκρανιακό αιμάτωμα είναι μια επικίνδυνη κατάσταση που απαιτεί συχνά άμεση θεραπεία. Συνήθως, απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του αιματώματος.

 

Συμπτώματα:

Τα συμπτώματα του ενδοκρανιακού αιματώματος μπορούν να εμφανιστούν αμέσως μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι ή μπορούν να εμφανιστούν μετά από μερικές εβδομάδες ή και περισσότερο. Υπάρχει μια περίοδος που ονομάζεται διαυγές διάστημα, όταν ένα άτομο φαίνεται καλά στην υγεία του μετά από τραυματισμό στο κεφάλι, αλλά με την πάροδο του χρόνου και η πίεση στον εγκέφαλο αυξάνεται, έτσι εμφανίζονται τα ακόλουθα σημεία και συμπτώματα:

  • Λιποθυμία και ναυτία.
  • Πονοκέφαλος που γίνεται όλο και πιο δυνατός.
  • Σύγχυση.
  • Ασαφής ομιλία.
  • Ανόμοιες κόρες.
  • Απώλεια αισθήσεων η οποία μεγαλώνει.
  • Αυξημένη αρτηριακή πίεση
  • Καθώς το επίπεδο του αίματος που γεμίζει τον εγκέφαλο ή ο χώρος μεταξύ του εγκεφάλου και του κρανίου αυξάνεται, εμφανίζονται περισσότερα συμπτώματα:
  • Απώλεια αισθήσεων.
  • Κρίσεις.
  • Απάθεια.

 

Αιτίες:

Οι πιο συνηθισμένες αιτίες ενδοκρανιακής αιμορραγίας, δηλαδή η αιμορραγία είναι σχεδόν όλα τα είδη των ατυχημάτων, των πτώσεων και των αθλητικών τραυματισμών στις οποίες ένα άτομο μπορεί να χτυπήσει το κεφάλι. Ένας σοβαρός τραυματισμός μπορεί να συμβεί ακόμα και αν δεν υπάρχει ανοικτή πληγή, μώλωπες ή ορατό σημάδι.

 

Ένα αιμάτωμα μπορεί να εμφανιστεί ως: υποδόριο, επιδερμικό ή  ενδοπαρεγχυματικό

Το υποδόριο αιμάτωμα συμβαίνει όταν αιμοφόρα αγγεία, κυρίως φλέβες, σπάνε μεταξύ του εγκεφάλου και του πιο μακρινού στρώματος μεμβράνες που καλύπτει τον εγκέφαλο. Στη συνέχεια, από τη διαρροή αίματος, σχηματίζεται ένα αιμάτωμα που συμπιέζει τον εγκεφαλικό ιστό. Εάν το αιμάτωμα μεγαλώνει προοδευτικά, φαίνεται ότι μπορεί να προκληθεί απώλεια των αισθήσεων που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.

Υπάρχουν τρία είδη υποδόριου αιματώματος:

  • Οξείο: το πιο επικίνδυνο είδος που συνήθως προκαλείται από σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι και τα συμπτώματα είναι εμφανή αμέσως.
  • Το υποξείο: τα συμπτώματα αναπτύσσονται εν τω χρόνω (ημέρες ή εβδομάδες μετά τον τραυματισμό)
  • Χρόνιο: το αποτέλεσμα ενός λιγότερο σοβαρού τραυματισμού στο κεφάλι που προκαλεί πολύ βραδύτερη αιμορραγία και τα συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν μετά από εβδομάδες (ο ασθενής μπορεί να μην θυμάται καν τον τραυματισμό)

Προκειμένου να μην προκύψει μόνιμη βλάβη στον εγκέφαλο, απαιτείται έγκαιρη ιατρική βοήθεια και για τα τρία είδη υποδόριου αιματώματος.

 

Το επιδερμικό αιμάτωμα ή το εξωδαλικό αιμάτωμα είναι ένα είδος αιματώματος που συμβαίνει όταν μια αρτηρία σπάει μεταξύ της εξωτερικής επιφάνειας της σκληρής μήνιγγας και του κρανίου. Στη συνέχεια, διαρροές αίματος μεταξύ της μίνιγγας και του κρανίου και σχηματίζουν μάζα που συμπιέζει τον εγκεφαλικό ιστό. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους νιώθουν υπνηλία και υπάρχει φόβος για κώμα μετά από το τραύμα. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι χάνουν τις αισθήσεις τους. Εκτός από την περίπτωση που απαιτείται ταχεία θεραπεία, το επιδερμικό αιμάτωμα μπορεί να είναι θανατηφόρο.

 

Το ενδοπαρεγχυματικό αιμάτωμα, επίσης γνωστό ως ενδοεγκεφαλικό αιμάτωμα, συμβαίνει όταν σχηματίζονται συγκεντρώσεις αίματος στον εγκέφαλο. Μπορεί να συμβεί, μετά από σοβαρό τραύμα στο κεφάλι. Το τραύμα που προκαλείται από αυτό το είδος αιματώματος συχνά οδηγεί σε σχισμένους άξονες στη λευκή ύλη του εγκεφάλου. Οι νευραξόνες είναι υπεύθυνοι για τη μεταφορά των ηλεκτρικών παλμών δηλαδή των μηνυμάτων από τους νευρώνες του εγκεφάλου προς το υπόλοιπο σώμα. Εάν διακοπεί αυτή η σύνδεση, μπορεί να συμβεί σοβαρή εγκεφαλική βλάβη.

 

Θεραπεία:

Μερικές φορές τα αιματώματα είναι πολύ μικρά και δεν παρουσιάζουν σημάδια ή συμπτώματα. Εάν ο ασθενής δεν χειρουργηθεί για την απομάκρυνση αυτού του μικρού αιμάτωματος, η κατάσταση πρέπει να παρακολουθείται στενά για τυχόν νευρολογικές μεταβολές, να παρακολουθείται η ενδοκρανιακή πίεση και να υποβάλλεται σε πολλές ακτινογραφίες, καθώς τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ή να επιδεινωθούν ακόμη και εβδομάδες μετά τον τραυματισμό .

Ωστόσο, η θεραπεία του αιματώματος συνήθως απαιτεί μια χειρουργική επέμβαση. Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης μπορεί να διαφέρει. Εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του αιματώματος τι είδους χειρουργική επέμβαση θα υποστεί ο ασθενής. Οι επιλογές μπορούν να είναι:

 

  • Χειρουργική αποστράγγιση (δημιουργείται μια τρύπα στο κρανίο και το υγρό αφαιρείται με αναρρόφηση)
  • Κρανιοτομία (ένα τμήμα του κρανίου είναι ανοιχτό για να αφαιρεθεί το αίμα).

 

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, η θεραπεία με φάρμακα συνεχίζεται για ένα χρόνο για τον έλεγχο και την πρόληψη των μετατραυματικών κρίσεων. Ωστόσο, εάν οι επιληπτικές κρίσεις συνεχιστούν, θα χρειαστεί μακροχρόνια θεραπεία.

Ορισμένες από τις παθήσεις μπορεί να συνεχιστούν για κάποιο χρονικό διάστημα μετά τη χειρουργική επέμβαση:

  • Προβλήματα στον ύπνο.
  • Προβλήματα συγκέντρωσης.
  • Πονοκέφαλοι.
  • Άγχος.
  • Αμνησία.

Εάν ο ασθενής έχει νευρολογικά προβλήματα μετά την θεραπεία, θα πρέπει να ακολουθήσει κάποια φυσικοθεραπεία.

 

Πρόληψη:

Υπάρχουν λίγα πράγματα που ο ασθενής που πάσχει από αυτό το είδος ασθένειας μπορεί να κάνει για να προστατεύσει τον εαυτό του:

Χρήση κράνους κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας όταν υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού της κεφαλής.

Χρήση ζώνης ασφαλείας ενώ βρίσκεται στο αυτοκίνητο.