Το γλοίωμα είναι ένας τύπος όγκου που εμφανίζεται στον εγκέφαλο και στον νωτιαίο μυελό. Ένα γλοίωμα αρχίζει συνήθως στα γλοιακά κύτταρα, υποστηρικτικά κύτταρα που περιβάλλουν τα νευρικά κύτταρα και βοηθώντας τα να λειτουργήσουν.
Τρεις τύποι γλοιακών κυττάρων μπορούν να παράγουν όγκους. Τα γλοιώματα ταυτοποιούνται σύμφωνα με τον τύπο του γλοιακού κυττάρου που εμπλέκεται.
Οι τύποι γλοιωμάτων περιλαμβάνουν:
- Αστροκύτωμα: αστροκύτωμα, αναπλαστικό αστροκύτωμα και γλοιοβλάστωμα.
- Επενδύμωμα: αναπλαστικό επενδύμωμα, μυελοειδές επενδυμωμα και υποεπενδύνωμα.
- Ολιγοδενδρογλοιωμα: ολιγοδενδρογλοιωμα, αναπλαστικό ολιγοδενδρογλοιωμα και αναπλαστικό ολιγοαστροκύτωμα.
Τα γλοιώματα είναι από τα πιο συνηθισμένα είδη πρωτευόντων όγκων του εγκεφάλου. Μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του εγκεφάλου και να γίνουν απειλητικά για τη ζωή ανάλογα με τη θέση και τον ρυθμό ανάπτυξης.
Ο τύπος του γλοιώματος καθορίζει τη θεραπεία και την πρόγνωση. Οι θεραπείες για το γλοίωμα μπορεί να περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία ή στοχευμένη θεραπεία.
Συμπτώματα:
Τα συμπτώματα του γλοιώματος μπορούν να ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο του όγκου, το μέγεθος, τη θέση και τον ρυθμό ανάπτυξής του.
Τα συνηθισμένα συμπτώματα του γλοιώματος περιλαμβάνουν:
- Πονοκέφαλο.
- Ναυτία ή έμετος.
- Απώλεια μνήμης.
- Αλλαγές προσωπικότητας ή ευερεθιστότητα.
- Σύγχυση ή μείωση της λειτουργίας του εγκεφάλου.
- Δυσκολία στην ισορροπία.
- Ακράτεια ούρων.
- Προβλήματα με την όραση (θολή όραση, διπλή όραση ή απώλεια της περιφερειακής όρασης).
- Δυσκολία στον λόγο.
- Κρίσεις (ειδικά σε άτομα χωρίς ιστορικό επιληπτικών κρίσεων)
Παράγοντες κινδύνου:
Η ακριβής αιτία των γλοιωμάτων είναι άγνωστη. Ωστόσο, οι ακόλουθοι παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο όγκου στον εγκέφαλο:
- Ηλικία: Ο κίνδυνος όγκου στον εγκέφαλο αυξάνεται με την ηλικία. Τα γλοιώματα είναι τα πιο συνηθισμένα σε ενήλικες ηλικίας μεταξύ 60 και 80 ετών.
- Έκθεση σε ακτινοβολία: Η έκθεση σε τύπους ακτινοβολίας, όπως η ιονίζουσα ακτινοβολία, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο όγκου στον εγκέφαλο.
- Οικογενειακό ιστορικό: Σπάνια, αλλά ένα γλοίωμα στο οικογενειακό ιστορικό μπορεί να διπλασιάσει τον κίνδυνο ανάπτυξής του.
