Η αυτοάνοση ηπατίτιδα είναι φλεγμονή του ήπατος που συμβαίνει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτεθεί στο ήπαρ. Η αιτία της αυτοάνοσης ηπατίτιδας δεν είναι σαφής, αλλά μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα ορισμένων ασθενειών, τοξινών και φαρμάκων που επηρεάζουν ιδιαίτερα τις γυναίκες.
Αν δεν αντιμετωπιστεί, η αυτοάνοση ηπατίτιδα μπορεί να προκαλέσει ρήξη στο ήπαρ (κίρρωση) που μπορεί τελικά να προκαλέσει ηπατική ανεπάρκεια. Όταν γίνεται διάγνωση και θεραπευτεί έγκαιρα, ωστόσο, η αυτοάνοση ηπατίτιδα μπορεί συχνά να ελεγχτεί με φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Μια μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να είναι μια επιλογή όταν η αυτοάνοση ηπατίτιδα δεν ανταποκρίνεται στις θεραπείες φαρμάκων ή όταν έχει προχωρήσει η ηπατική νόσος.
Έχουν εντοπιστεί δύο κύριες μορφές αυτοάνοσης ηπατίτιδας:
Τύπος 1 (κλασική) αυτοάνοση ηπατίτιδα. Αυτός είναι ο πιο κοινός τύπος της νόσου. Μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Περίπου το ήμισυ των ατόμων με αυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου 1 έχουν άλλες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως η θυρεοειδίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή η ελκώδης κολίτιδα.
Αυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου 2. Παρόλο που οι ενήλικες μπορούν να αναπτύξουν αυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου 2, εμφανίζεται συχνότερα σε νεαρά κορίτσια, συχνά με άλλα αυτοάνοσα προβλήματα.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της αυτοάνοσης ηπατίτιδας μπορεί να κυμαίνονται από μικρά έως σοβαρά και μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά ή να αναπτυχθούν με την πάροδο του χρόνου. Μερικοί άνθρωποι έχουν λίγα, αν έχουν, αναγνωρισμένα προβλήματα στα αρχικά στάδια της νόσου, ενώ άλλοι αντιμετωπίζουν σημάδια και συμπτώματα που μπορεί να περιλαμβάνουν:
Κοιλιακή δυσφορία,
Κόπωση,
Πόνος στις αρθρώσεις,
Φαγούρα (κνησμός),
Κίτρινο δέρμα και λευκά μάτια (ίκτερος),
Διογκωμένο ήπαρ,
Μη φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία στο δέρμα (αραχνοειδές αγγείωμα),
Ναυτία και έμετος,
Απώλεια της όρεξης,
Δερματικά εξανθήματα,
Σκοτεινά ούρα
Στις γυναίκες, απώλεια της εμμήνου ρύσεως.
Αιτίες
Η αυτοάνοση ηπατίτιδα συμβαίνει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, αντί να προσβάλει τους ιούς, τα βακτήρια και άλλα παθογόνα, επιτίθεται στο ήπαρ. Αυτή η επίθεση μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια φλεγμονή και σοβαρή βλάβη στα ηπατικά κύτταρα. Δεν είναι σαφές γιατί το σώμα στρέφεται κατά του εαυτού του, πιστεύεται ότι η αυτοάνοση ηπατίτιδα μπορεί να προκληθεί από αλληλεπίδραση μεταξύ διαφόρων παραγόντων κινδύνου, όπως λοιμώξεις, φάρμακα και γενετική προδιάθεση.
Παράγοντες κινδύνου
Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αυτοάνοσης ηπατίτιδας περιλαμβάνουν:A history of certain infections.
Το να είσαι γυναίκα. Η νόσος είναι πολύ συχνότερη στις γυναίκες.
Ηλικία. Η αυτοάνοση ηπατίτιδα τύπου 1 μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Ο τύπος 2 επηρεάζει κυρίως νεαρά κορίτσια.
Χρήση ορισμένων φαρμάκων. Ορισμένα φάρμακα όπως η αντιβιοτική μινοκυκλίνη και φάρμακα για την χοληστερόλη όπως η ατορβαστατίνη (Lipitor), έχουν συνδεθεί με αυτοάνοση ηπατίτιδα.
Κληρονομικότητα. Μια προδιάθεση για την αυτοάνοση ηπατίτιδα μπορεί να υπάρχει σε οικογένειες.
Το να έχετε μία αυτοάνοση ασθένεια.
Επιπλοκές
Η αυτοάνοση ηπατίτιδα μπορεί να σχετίζεται με μια ποικιλία άλλων αυτοάνοσων ασθενειών, όπως:
Κακοήθης αναιμία.
Αιμολυτική αναιμία.
Ελκώδης κολίτιδα.
Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα (θυρεοειδίτιδα του Hashimoto).
Ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Κοιλιοκάκη.
Πρόληψη
Η κίρρωση είναι ουλές του ήπατος και αυξάνει τον κίνδυνο ηπατίτιδας και καρκίνου του ήπατος. Ο κίνδυνος της κίρρωσης μπορεί να μειωθεί με:
Χρησιμοποιώντας με προσοχή με τα χημικά.
Να πίνετε αλκοόλ με μέτρο, εάν πίνετε.
Να διατηρήσετε ς ένα υγιές βάρος.
