Υπερπαραθυρεοειδισμός

Ο υπερπαραθυρεοειδισμός είναι μια περίσσεια της παραθυρεοειδούς ορμόνης στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτό συμβαίνει λόγω υπερδραστικών παραθυρεοειδών αδένων (ένα ή περισσότερα). Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται στο λαιμό.
Η παραθυρεοειδής ορμόνη συμβάλλει στη διατήρηση ισορροπίας ασβεστίου στην κυκλοφορία του αίματος και στους ιστούς των οποίων η λειτουργία εξαρτάται από το ασβέστιο.
Υπάρχουν δύο τύποι υπερπαραθυρεοειδισμού, πρωτογενής και δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός. Στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό υπάρχει μια διεύρυνση ενός ή περισσοτέρων παραθυρεοειδών αδένων που προκαλεί υπερπαραγωγή της ορμόνης και οδηγεί σε υψηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα (υπερασβεστιαιμία). Η πιο κοινή θεραπεία για τον πρωτογενήυπερθυρεοειδισμό είναι η χειρουργική επέμβαση.
Ο δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός είναι το αποτέλεσμα μιας άλλης ασθένειας που προκαλεί χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο σώμα με την πάροδο του χρόνου.

Συμπτώματα:

Τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν:

Τα εύθραυστα οστά που σπάνε εύκολα (οστεοπόρωση)
Πέτρες στα νεφρά
Υπερβολική ούρηση
Κοιλιακό άλγος
Αδυναμία ή κόπωση
Κατάθλιψη ή άνια
Ο πόνος των οστών και των αρθρώσεων
Ναυτία, έμετος ή απώλεια της όρεξης
Συχνές καταγγελίες ασθενείας

Αιτίες:

Ο υπερπαραθυρεοειδισμός προκαλείται από παράγοντες που αυξάνουν την παραγωγή παραθυρεοειδούς ορμόνης.

Πρωτογενής υπερπαραθυρεοειδισμός

Μία μη καρκινική ανάπτυξη (αδένωμα) σε παραθυρεοειδή αδένα
Διεύρυνση (υπερπλασία) δύο ή περισσότερων παραθυρεοειδών αδένων
Ένας καρκινικός (κακοήθης) όγκος (σπάνιος)

Ο πρωτογενής υπερπαραθυρεοειδισμός εμφανίζεται συνήθως τυχαία, αλλά μερικοί άνθρωποι κληρονομούν ένα γονίδιο που μπορεί να προκαλέσει τη διαταραχή.

Δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός

Σοβαρή ανεπάρκεια ασβεστίου συχνότερα επειδή το πεπτικό σύστημα δεν απορροφά το ασβέστιο.
Η ανεπαρκής βιταμίνη D μπορεί να προκαλέσει πτώση των επιπέδων ασβεστίου
Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια απενεργοποιεί το νεφρό από τη μετατροπή της βιταμίνης D και έτσι πέφτουν τα επίπεδα ασβεστίου.

Παράγοντες κινδύνου:

Οι παράγοντες κινδύνου για πρωτογενή υπερπαραθυρεοειδισμό περιλαμβάνουν:

Μια γυναίκα που έχει περάσει την εμμηνόπαυση
Παρατεταμένη, σοβαρή ανεπάρκεια ασβεστίου ή βιταμίνης D
Σπάνιες, κληρονομικές διαταραχές όπως η πολλαπλή ενδοκρινική νεοπλασία, τύπου 1
Ακτινοθεραπεία για τον καρκίνο, ιδιαίτερα την έκθεση σε ακτινοβολία του λαιμού
Ορισμένα φάρμακα όπως το λίθιο

Επιπλοκές:

Οι επιπλοκές του υπερπαραθυρεοειδισμού σχετίζονται κυρίως με τη μακροπρόθεσμη επίδραση της ανεπάρκειας ασβεστίου στα οστά και υπερβολικού ασβεστίου στην κυκλοφορία του αίματος.

Οι επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν:

Οστεοπόρωση: Η ανεπάρκεια ασβεστίου μπορεί να προκαλέσει αδύναμα, εύθραυστα οστά που σπάνε εύκολα.
Πέτρες στα νεφρά : Η περίσσεια ποσότητα ασβεστίου στο αίμα οδηγεί σε περίσσεια ασβεστίου στα ούρα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει σχηματισμό σκληρών εναποθέσεων ασβεστίου στα νεφρά.
Καρδιαγγειακές παθήσεις: Τα υψηλά επίπεδα ασβεστίου συνδέονται με την υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση) και με ορισμένα είδη καρδιακών παθήσεων.
Νεογνικός υποπαραθυρεοειδισμός: Ο σοβαρός, μη θεραπευμένος υπερπαραθυρεοειδισμός σε έγκυες γυναίκες μπορεί να προκαλέσει χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στα νεογνά.