Ορισμός
Η ίριδα είναι ο έγχρωμος δακτύλιος που περιβάλλει την κόρη (το άνοιγμα στο κέντρο) του ματιού. Είναι μια κυκλική, χρωματισμένη μεμβράνη στο μάτι που παρέχει στο μάτι το χρώμα του. Είναι φτιαγμένο από μυϊκές ίνες που ελέγχουν πόσο φως εισέρχεται στην κόρη έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να δει καθαρά. Αυτό το έργο επιτυγχάνεται με την ίριδα που κάνει την κόρη μικρότερη όταν το φως είναι φωτεινό και μεγαλύτερη όταν είναι σκοτάδι.
Η ιρίτιδα είναι μια λοίμωξη της ίριδας στο μάτι. Πρόκειται για ένα είδος ραγοειδίτιδας, που μερικές φορές ονομάζεται πρόσθια ραγοειδίτιδα, καθώς η ίριδα είναι μέρος του μεσαίου στρώματος του ματιού που ονομάζεται ραγοειδής χιτώνας.
Η ιρίτιδα προκαλείται μερικές φορές από μια υποκείμενη πάθηση ή από έναν γενικό παράγοντα, αλλά γενικά η αιτία είναι άγνωστη.
Η ιρίτιδα πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως, καθώς είναι μια σοβαρή κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε γλαύκωμα ή ακόμα και απώλεια της όρασης.
Συμπτώματα:
Εάν ο ασθενής εμφανίζει κάποια από τα παρακάτω σημάδια ή συμπτώματα, είναι σημαντικό να επισκεφθείτε το γιατρό το συντομότερο δυνατό:
- Ευαισθησία στο φως (φωτοφοβία).
- Πόνος (επιδεινώνεται ιδιαίτερα όταν εκτίθεται σε έντονο φως).
- Φαγούρα.
- Ερυθρότητα του ματιού (ειδικά κοντά στην ίριδα).
- Θολή όραση.
- Κηλίδες στο οπτικό πεδίο.
- Κεφαλαλγία.
Υπάρχουν δύο τύποι ιρίτιδας, η οξεία ιρίτιδα που αναπτύσσεται ξαφνικά σε ώρες ή ημέρες και η χρόνια ιρίτιδα που αναπτύσσεται σταδιακά ή διαρκεί περισσότερο από έξι εβδομάδες.
Είναι σημαντικό να επισκεφθείτε έναν ειδικό μόλις ένα άτομο παρατηρήσει κάποια από αυτά τα συμπτώματα, προκειμένου να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές.
Αιτίες:
Πολύ συχνά, οι αιτίες της ιρίτιδας δεν είναι προφανείς. Ωστόσο, αυτή η πάθηση μπορεί να συνδεθεί με τραύμα ματιών, γενετικούς παράγοντες ή μερικές ασθένειες. Οι γνωστοί λόγοι που προκαλούν ιρίτιδα είναι:
- Τραυματισμός ματιού: τραύμα, μεγάλος τραυματισμός ή έγκαυμα.
- Φλεγμονή: έρπης ζωστήρας ή επίσης: τοξοπλάσμωση, ιστοπλάσμωση, φυματίωση και σύφιλη.
- Γενετική προδιάθεση: άτομα που αναπτύσσουν ορισμένες αυτοάνοσες ασθένειες (όπως: αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, ασθένεια φλεγμονώδους εντέρου, ψωριασική αρθρίτιδα, σύνδρομο Reiter) λόγω γονιδιακών αλλοιώσεων που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
- Νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα.
- Σαρκοείδωση.
- Μερικά φάρμακα..
Παράγοντες κινδύνου:
Ο κίνδυνος ανάπτυξης ιρίτιδας είναι υψηλότερος εάν:
- Ένας ασθενής έχει ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα ή κάποιο είδος αυτοάνοσης διαταραχής.
- Ένας ασθενής έχει μια συγκεκριμένη γενετική τροποποίηση.
- Ένας ασθενής πάσχει από σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, όπως η σύφιλη ή το AIDS.
- Ένας ασθενής ζει σε μια περιοχή με επικρατούσες αιτίες μόλυνσης.
Επιπλοκές:
Η ιρίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε μερικές από τις ακόλουθες επιπλοκές, εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και αποτελεσματικά:
- Αφύσικο σχήμα κόρης.
- Καταρράκτης (ειδικά εάν η φλεγμονώδης περίοδος ήταν μεγάλη).
- Γλαύκωμα (αυξημένη πίεση των ματιών και πιθανότητα απώλειας όρασης).
- Εκφύλιση κερατοειδή: συσσώρευση ασβεστίου στον κερατοειδή χιτώνα
- Κυστώδες οίδημα της ωχράς κηλίδας: οίδημα εντός του αμφιβληστροειδούς
Θεραπεία:
Συνήθως, για να μειώσετε τη λοίμωξη, να απαλλαγείτε από τον πόνο και να διατηρήσετε την όραση, συνιστώνται μερικές από τις ακόλουθες θεραπείες:
- Στερεοειδείς σταγόνες: φάρμακα με τη μορφή των σταγόνων που μειώνουν τη μόλυνση
- Σταγόνες διαστολής: σταγόνες που διαστέλλουν την κόρη, μειώνουν τον πόνο και προστατεύουν από περαιτέρω επιπλοκές
- Ωστόσο, αν η κατάσταση δεν βελτιωθεί ή δυστυχώς επιδεινωθεί, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα επίσης.
Ένας ασθενής θα μπορούσε επίσης:
Να φορά σκούρα γυαλιά αν ο πόνος επιδεινώνεται από το φως.
Πάρει ήπια αναλγητικά για να μειώσετε την δυσφορία.
