Η ακράτεια ούρων πρόκειται για την απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης. Προκαλεί κοινωνικό και υγειονομικό πρόβλημα. Ο έλεγχος της ουροδόχου κύστης δεν επιτυγχάνεται, εξαιτίας των πολύ αδύναμων ή πολύ ενεργών μυών της ουροδόχου κύστης.
Επηρεάζει και τα δύο φύλα, αν και είναι συχνότερο φαινόμενο στις γυναίκες.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της ακράτειας ούρων μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με τον τύπο της πάθησης. Γενικά, δύο από τους τύπους είναι οι πιο συνηθισμένοι.
Η ακράτεια του άγχους, στο 90% των περιπτώσεων. όταν υπάρχει κοιλιακή πίεση κατά τη διάρκεια του βήχα, του φτερνίσματος, του γέλιου, της ανύψωσης, του στρες
Η προτρεπτική ακράτεια – εμφανίζεται προτροπή για ούρηση, ακόμη και αν υπάρχουν μονάχα λίγα ούρα
Μικτή ακράτεια – συνδυασμός των παραπάνω
Ακράτεια υπερχείλισης – Αδυναμία εκκένωσης της ουροδόχου κύστης με υπερχείλιση ούρων
Συνεχής ακράτεια – συνεχής διαρροή λόγω κληρονομικής ανωμαλίας ή τραυματισμού σφιγκτήρα
Σταγονώδης ροή μετά την ούρηση – διαρροή μετά από ούρηση
Λειτουργική ακράτεια – αδυναμία χρήσης της τουαλέτας λόγω ανεπαρκούς ακινησίας
Ακράτεια γέλιου – εμφανίζεται σε νεαρά κορίτσια και επιλύεται καθώς μεγαλώνει το παιδί
Αίτια
Υπάρχουν πολλά αίτια της ακράτειας ούρων:
ποτά, τρόφιμα ή φάρμακα που δρουν ως διουρητικά
ιατρική πάθηση, όπως η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος ή η δυσκοιλιότητα
ηλικία, όταν οι μύες της ουροδόχου κύστης μπορεί να αποδυναμωθούν
εγκυμοσύνη
υστερεκτομή
εμμηνόπαυση
προστάτης, είτε σε μεγέθυνση είτε καρκίνος του προστάτη
νευρολογικές διαταραχές, όπως νόσος του Parkinson, εγκεφαλικό επεισόδιο, όγκος στον εγκέφαλο, πολλαπλή σκλήρυνση
Παράγοντες κινδύνου
Οι παράγοντες κινδύνου για την ακράτεια ούρων είναι οι εξής:
ηλικία
γένος
παχυσαρκία
άλλες ασθένειες
Επιπλοκές
Οι επιπλοκές της ακράτειας ούρων επηρεάζουν κυρίως την προσωπική / κοινωνική ζωή. Άλλες επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν σχετίζονται με πιθανές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και δερματικά προβλήματα, που εξελίσσονται από το συνεχώς υγρό δέρμα.
Πρόληψη
Η πρόληψη της ακράτειας ούρων δεν είναι πάντοτε δυνατή. Ωστόσο, μπορούν να ληφθούν ορισμένα μέτρα, όπως η υγιεινή διατροφή (πλούσια σε φυτικές ίνες) όπως επίσης και οι ασκήσεις της ουροδόχου κύστης.
