Ένας ιγνυακός τραυματισμός είναι ένα τραυματισμός στην ομάδα των τριών μυών που τρέχουν κατά μήκος του πίσω μέρους του μηρού και συμβαίνει λόγω ενός τεντώματος  ή τραβήγματος ενός από τους συνδετικούς μύες.

 

Ένας μυϊκός τραυματισμός μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια αθλημάτων που περιλαμβάνουν γρήγορο τρέξιμο ή ξαφνικές στάσεις και ξεκινήματα όπως το ποδόσφαιρο και το τένις, αλλά μπορεί επίσης να συμβεί και σε χορευτές και δρομείς.

Ένας μυϊκός τραυματισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς ιατρική παρέμβαση όπως ξεκούραση, εφαρμογή πάγου και μη συνταγογραφημένων αναλγητικών για να μειωθεί ο πόνος και το πρήξιμο. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση ενός σκισμένου μυός.

 

Συμπτώματα:

 

Τα τυπικά συμπτώματα ενός μυϊκού τραυματισμού περιλαμβάνουν ξαφνικούς και οξείς πόνους στο πίσω μέρος του μηρού που συνοδεύεται μερικές φορές από μια αίσθηση σχισίματος. Οίδημα και ευαισθησία στην πληγείσα περιοχή συμβαίνουν μέσα σε λίγες ώρες από τον τραυματισμό. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν μώλωπες ή αποχρωματισμό στο πίσω μέρος του μηρού καθώς και μυϊκή αδυναμία ή ανικανότητα να σηκώσει βάρος στο τραυματισμένο πόδι.

Ο επίμονος ή σημαντικός πόνος όταν επιχειρεί το άτομο να περπατήσει ή η ανικανότητα να σηκώσει το άτομο οποιοδήποτε βάρος ακόμα και το δικότου, μπορεί να υποδηλώνει ότι απαιτείται ιατρική φροντίδα.

 

Αιτίες:

 

Οι ιγνυακοί μύες (ομάδα τριών μυών) που τρέχουν κατά μήκος του πίσω μέρους του μηρού από το ισχίο μέχρι ακριβώς κάτω από το γόνατο. Αυτοί οι μύες επιτρέπουν στο πόδι να εκτείνεται πίσω από το σώμα και να λυγίζει το γόνατο. Το τέντωμα οποιουδήποτε μυ πέρα από το όριο κατά τη διάρκεια μιας σωματικής δραστηριότητας μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό.

 

Παράγοντες κινδύνου:

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο τραυματισμού περιλαμβάνουν:

 

  • Αθλητισμός: αθλήματα που απαιτούν τέντωμα, τρέξιμο ή γρήγορο τρέξιμο.
  • Προηγούμενος τραυματισμός: ένας προγενέστερος τραυματισμός καθιστά το σημειο πιο ευάλωτο σε άλλο ένατραυματισμό, ειδικά εάν οι δραστηριότητες πριν από τον τραυματισμό συνεχίζονται με την ίδια ένταση.
  • Μικρήευκαμψία: οι μύες μπορεί να μην είναι σε θέση να φέρουν την πλήρη ισχύ μιας δράσης που απαιτείται κατά τη διάρκεια ορισμένων δραστηριοτήτων
  • Μυϊκή ανισορροπία: αν οι μύες κατά μήκος του μπροστινού μέρους του μηρού (τετρακέφαλο) γίνουν πιο αναπτυγμένοι και ισχυρότεροι από τους ιγνυακούς, είναι πιο πιθανό να τραυματιστούν οι μυϊκοί μύες

 

Επιπλοκές:

 

Η εκτέλεση των ίδιων εντατικών ενεργειών προτού οι τραυματισμένοι μύες θεραπευτούν πλήρως μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπή του τραυματισμού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας επαναλαμβανόμενος τραυματισμός μπορεί να είναι πιο σοβαρός από τον πρώτο τραυματισμό.

 

Πρόληψη:

 

Η τακτική διάταση και οι ασκήσεις συμβάλλουν στην ενίσχυση των μυών και στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου τραυματισμού.