Η τουλαραιμία (πυρετός λαγού, πυρετός ελαφόμυγας) είναι μια σπάνια μεταδοτική νόσος που επιτίθεται στο δέρμα, μάτια, λεμφαδένες, πνεύμονες και μερικές φορές σε άλλα εσωτερικά όργανα. Προκαλείται από το βακτήριο Francisella tularensis και κυρίως επηρεάζει θηλαστικά (τρωκτικά, κουνέλια και λαγούς), αν και μπορεί να μολύνει πουλιά, ερπετά και ψάρια.
Η τουλαραιμία μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο μέσω τσιμπημάτων εντόμων και με άμεση επαφή με ένα μολυσμένο ζώο. Αν διαγνωσθεί νωρίς, μπορεί να θεραπευθεί αποτελεσματικά με συγκεκριμένα αντιβιοτικά.
Συμπτώματα
Υπάρχουν αρκετά είδη τουλαραιμίας, και το ποιο είδος έχεις εξαρτάται από το πως και από που μπήκαν τα βακτήρια στο σώμα. Συνήθως, εισέρχονται μέσω του δέρματος και των βλεννωδών μεμβρανών, αλλά επίσης μπορεί να εισπνευστούν ή φαγωθούν. Κάθε είδος τουλαραιμίας έχει τα δικά της συμπτώματα.
Η ελκοαδενική τουλαραιμία είναι η πιο συνηθισμένη μορφή της νόσου. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Ένα δερματικό έλκος που σχηματίζεται στο σημείο της λοίμωξης
Οιδηματώδεις και επώδυνους λεμφαδένες
Πυρετός
Κρυάδες
Κεφαλαλγία
Κόπωση
Η αδενική τουλαραιμία έχει τα ίδια συμπτώματα με την ελκοαδενική τουλαραιμία, εκτός από τα δερματικά έλκη.
Η οφθαλμοαδενική τουλαραιμία που επηρεάζει τα μάτια και μπορεί να προκαλέσει άλγος στους οφθαλμούς, ερυθρότητα, οίδημα και ένα έλκος στο εσωτερικό του βλεφάρου.
Η στοματοφαρυγγική τουλαραιμία που προέρχεται από την κατανάλωση μη σωστά μαγειρευμένου κρέατος από άγρια ζώα ή πίνοντας μολυσμένο νερό, που επηρεάζει το πεπτικό σύστημα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, κυνάγχη, στοματικά έλκη, εμέτους και διάρροια.
Η πνευμονική τουλαραιμία, πιο συχνή στους ηλικιωμένους με βήχα, θωρακικό άλγος και δυσκολία αναπνοής.
Η τυφοειδής τουλαραιμία, μια σπάνια και σοβαρή μορφή της νόσου που συνήθως προκαλεί: υψηλό πυρετό, σοβαρή κόπωση, εμέτους και διάρροια, διογκωμένο σπλήνα, διογκωμένο ήπαρ και πνευμονία.
Αίτια
Η τουλαραιμία δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο και δεν συμβεί φυσιολογικά στους ανθρώπους. Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, επειδή πολλά θηλαστικά, πουλιά, έντομα και ψάρια είναι μολυσμένα με το βακτήριο Francisella tularensis. Το βακτήριο μπορεί να ζήσει για εβδομάδες στο χώμα, νερό και στα νεκρά ζώα.
Η τουλαραιμία έχει διάφορους τρόπους μετάδοσης. Γενικά, η τουλαραιμία μεταδίδεται μέσω: τσιμπημάτων εντόμων, έκθεσης σε άρρωστα ή νεκρά ζώα, αερομεταφερόμενων βακτηρίων και μολυσμένου φαγητού και νερού.
Επιβαρυντικοί παράγοντες
Συγκεκριμένες ασχολίες ή δραστηριότητες, ή ζώντας σε συγκεκριμένες περιοχές μπορεί να ενέχουν κινδύνους. Τα παρακάτω μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο τουλαραιμίας: κυνήγι και στήσιμο παγίδων, κηπουρική και διαμόρφωση κήπων και εργασία στην διαχείριση της άγριας ζωής ή στην κτηνιατρική.
Επιπλοκές
Αν δεν ληφθεί ιατρική φροντίδα, η τουλαραιμία μπορεί να είναι θανατηφόρος. Άλλες πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν:
Φλεγμονή των πνευμόνων (πνευμονία)
Φλεγμονή στον εγκέφαλο και στον νωτιαίο μυελό (μηνιγγίτιδα)
Ερεθισμός γύρω από την καρδιά (περικαρδίτιδα)
Οστική λοίμωξη (οστεομυελίτιδα)
Πρόληψη
Υπήρξαν ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάπτυξης εμβολίου για την τουλαραιμία. Οι άνθρωποι πρέπει να προστατευτούν ενάντια στη λοίμωξη όταν δουλεύουν σε υψηλού κινδύνου εργασίες ή ζούνε σε περιοχή που ενδημεί η τουλαραιμία με αυτά τα μέτρα:
Προσωπική προστασία από τα έντομα.
Προστασία των παιδιών από τα έντομα.
Προστασία των κατοικίδιων ζώων.
Προστασία κατά την κηπουρική.
Προσεκτική αντιμετώπιση των ζώων.
