Ορισμός
Ο καρκίνος του λεπτού εντέρου είναι ένας ασυνήθιστος τύπος καρκίνου που προσβάλλει το λεπτό έντερο. Το λεπτό έντερο είναι ένας μεγάλος σωλήνας που ενώνει το στομάχι με το παχύ έντερο. Ο καρκίνος του λεπτού εντέρου συμβαίνει όταν τα κύτταρα του λεπτού εντέρου αρχίζουν να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα, σχηματίζοντας μία μάζα που αποκαλούμε όγκο.
Υπάρχουν πέντε κύριοι τύποι καρκίνου του λεπτού εντέρου:
Αδενοκαρκίνωμα: πρόκειται για έναν καρκινικό όγκο που σχηματίζεται από τις αδενικές δομές του επιθηλιακού ιστού.
Σάρκωμα: είναι ένας καρκινικός όγκος που αναπτύσσεται σε συγκεκριμένους ιστούς, όπως τα κόκκαλα και οι μύες.
Γαστρεντερικός στρωματικός όγκος: Πρόκειται για έναν ασυνήθιστο όγκο που αναπτύσσεται στους τοίχους του γαστρεντερικού σωλήνα.
Καρκινοειδής όγκος: ένας αργά αναπτυσσόμενος καρκίνος που αναπτύσσεται στο γαστρεντερικό σύστημα ή στους πνεύμονες.
Λέμφωμα: καρκίνος που προσβάλλει το λεμφικό σύστημα
Οι πιθανές θεραπείες για τον καρκίνο του λεπτού εντέρου συνήθως εξαρτώνται από τον τύπο του καρκίνου του πάσχοντα και από το στάδιο στο οποίο έχει εξελιχθεί.
Συμπτώματα
Συνήθως τα σημάδια και τα συμπτώματα του καρκίνου του λεπτού εντέρου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Αίμα στα κόπρανα
Διάρροια
Μαύρα κόπρανα
Οζίδιο στην κοιλιακή χώρα
Στομαχικές κράμπες
Στομαχικός πόνος
Ναυτία και τάση για εμετό
Απώλεια βάρους
Κόπωση
Αναιμία: χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων
Αίτια
Η αιτία που προκαλεί τους περισσότερους καρκίνους του λεπτού εντέρου δεν έχει βρεθεί, ωστόσο κάποιοι άνθρωποι με γαστρεντερικές παθήσεις μη καρκινικού τύπου μπορεί να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο του λεπτού εντέρου. Αυτές οι παθήσεις περιλαμβάνουν τη νόσο του Crohn, κοιλιοκάκη και το σύνδρομο Peutz-Jegher’s (κληρονομικό σύνδρομο εντερικής πολυποδίασης).
Άνθρωποι που είχαν καρκίνο του πρωκτού και του παχέος εντέρου, ή που έχουν κληρονομικό μη πολυποειδή καρκίνο εντέρου ή οικογενή αδενοματώδη πολυποδίαση, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του λεπτού εντέρου.
Παράγοντες κινδύνου
Ορισμένοι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο του λεπτού εντέρου. Σε αυτούς περιλαμβάνονται:
Διατροφή υψηλή σε λιπαρά
Νόσος του κρον: πρόκειται για μία φλεγμονή του γαστρεντερικού σωλήνα
Kοιλιοκάκη: μια ασθένεια που επηρεάζει τη χώνεψη, και συγκεκριμένα την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το λεπτό έντερο
Οικογενής αδενοματώδης πολυποδίαση: Μία πάθηση που περιλαμβάνει την ανάπτυξη πολυπόδων ( μη καρκινικών όγκων) στο έντερο, και που μπορούν να μετατραπούν σε καρκίνο αν δεν λάβουν την απαραίτητη θεραπεία
σύνδρομο Peutz-Jegher’s: Μία πάθηση που συμπεριλαμβάνει την ανάπτυξη πολύποδων hamartomatous ( μη καρκινικών όγκων) στον γαστρεντερικό σωλήνα.
Άλλοι παράγοντες μπορεί να είναι:
Μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ
Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας ζάχαρης
Μεγάλη κατανάλωση καπνιστού ή παστού κρέατος ή ψαριού
Θεραπεία
Οι πιθανές θεραπείες για τον καρκίνο του λεπτού εντέρου συνήθως εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι ο τύπος και το στάδιο του καρκίνου, τις πιθανές παρενέργειες, τις προτιμήσεις του ασθενή και την γενικότερη κατάσταση της υγείας του. Οι πιθανές θεραπείες μπορούν να περιλαμβάνουν:
Χειρουργείο: πρόκειται για μία χειρουργική επέμβαση με την οποία αφαιρείται όλο ή ένα μικρό μέρος του λεπτού εντέρου, ανάλογα με το μέγεθος της περιοχής που έχει προσβάλει ο καρκίνος. Στις περιπτώσεις που ο καρκίνος του λεπτού εντέρου δεν μπορεί να αφαιρεθεί, οι χειρουργοί μπορεί να κάνουν ένα bypass ( παράκαμψη) προκειμένου να δημιουργήσουν έναν διάδρομο για τη λειτουργία του λεπτού εντέρου.
Χημειοθεραπεία: Χρήση χημικών ουσιών ( αντικαρκινικά φάρμακα) για να επιτευχθεί η καταστροφή των καρκινικών κυττάρων, συνήθως σταματώντας την ικανότητά τους να μεγαλώνουν και να διαιρούνται.
Ακτινοθεραπεία: χρήση ακτινών Χ υψηλής ενέργειας για να σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα.
Βιολογική θεραπεία: Χρήση υλικών όπως του εμβολίου κατά του καρκίνου, μονοκλωνικών αντισωμάτων και ιντερφερόνης για να βοηθήσουν στη μάχη εναντίον του καρκίνου και να επαναφέρουν την φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Κλινικές δοκιμές: Η δημιουργία και η χρήση νέων φαρμακευτικών αγωγών για την θεραπεία του καρκίνου του λεπτού εντέρου. Σε αυτά μπορεί να περιλαμβάνονται νέα φάρμακα, διαφορετικοί συνδυασμοί των υπαρχόντων θεραπειών, νέες προσεγγίσεις στην ακτινοθεραπεία και την χειρουργική επέμβαση.
